Wij zijn al van jongs af aan helemaal gek van papegaaien. Van klein naar groot, alle soorten en maten. In onze jeugd maakte we al snel contact met de kleinere soorten zoals Agaporniden, Valkparkieten en Grasparkieten.
Iedereen heeft toch ooit eens stil gestaan bij de papegaai in de dierentuin om hem te laten praten. Vroeger mochten we hem zelfs een pinda geven, daar moet je nu niet meer aan denken. Gelukkig!

In het verre, verre verleden van de mens kwamen we erachter gekomen dat we dieren konden domesticeren. Dat we ze konden laten wennen aan een leven bij de mens. Dan konden we ook gebruik maken van de producten die zij produceerden zoals melk, eieren en natuurlijk ook vlees. Onze voorouders wisten al hoe ze met selectief fokken een tam dier konden fokken. Hierdoor hoefden ze niet meer te jagen voor hun vlees.
In de warmere streken waar papegaaien voorkomen hebben de inheemse mensen dit eigenlijk ook gedaan. En ook zij hielden ook dieren voor gezelschap en de waak. Daarvoor hadden ze niet alleen honden maar ook papegaaien. Papegaaien waken heel goed voor een groep, en geven alarm bij onraad.
De Europeanen hebben altijd een grote reislust gehad. Zij gingen zoeken naar nieuwe mogelijkheden en nieuw land. Ze zochten naar specerijen en grondstoffen zoals goud en zilver. Ze kwamen steeds dichterbij de leefgebieden van de papegaaien. En toen de Europese ontdekkingsreizigers de papegaaien eenmaal zagen waren ze helemaal verwonderd van de schoonheid van die vogels. En dat ze geluiden en zelfs spraak na konden doen was helemaal fantastisch. Men nam ze mee terug naar Europa om ze te laten zien aan de opdrachtgevers, koningshuizen maar ook de gewone man. En zo kwamen de eerste papegaaien met de ontdekkingsreizigers mee naar Europa.
In vroegere tijden was een papegaai echt een koninklijk dier. Het was ontzettend moeilijk om aan een papegaai te komen dus waren ze heel duur. Alleen de zeelieden die er zelf één meenamen hadden er hoogstens één, maar voor de rest was het een zeer zeldzaam en kostbaar huisdier. In vele koningshuizen waren ze dan ook te zien. Het was een luxe bezit waardoor je kon laten zien hoe rijk je wel niet was.

Naar enige tijd kwam de industriële revolutie en werd het steeds gemakkelijker om papegaaien en andere exotische dieren te importeren. Hiermee begon ook alle ellende. Papegaaien waren een kostbaar bezit dus werd de jacht geopend. Niet alleen levende exemplaren maar ook dode exemplaren waren belangrijk voor de mooie veren die ze hadden. Sommige soorten maakten het de jager ook heel gemakkelijk. De Ara bijvoorbeeld laat heel duidelijk weten waar hij is. Die krijst in het wild bijna continue, bij het vliegen, ruzie maken en bij het paren, altijd met geluid. Deze vogels waren dan ook snel de dupe van de uitgebreide jacht. Sommige soorten stierven al snel uit.

Gelukkig zijn er ook verstandige mensen die zagen wat er werd veroorzaakt door het wegvangen van deze mooie vogels. Steeds meer regeringen zagen in dat er soorten verdwenen en kwamen in actie. Gelukkig was ook de opkomst van het toerisme een reden om gebieden en dieren te beschermen. Men kon er geld aan verdienen, en dat is voor heel veel landen en mensen een goede reden.
Door de inzet van heel veel mensen en organisaties zijn we nu zover dat er voor bijna alle soorten een vangverbod en handelsverbod bestaat. Helaas worden er wel eens illegaal dieren en eieren weggehaald uit het wild. Maar gelukkig houden veel mensen en organisaties hierop toezicht.
Alleen bepaalde kwekers en organisaties mogen soms als uitzondering sommige exemplaren vangen en meenemen om zo de diversiteit in hun bestand te verbeteren. Vaak werken deze kwekers, maar ook nog vele andere organisaties, aan het behoud van soorten en herintroduceren zelfs sommige soorten in gebieden waar ze zijn uitgestorven.

De laatste jaren is heel veel gedaan aan onderzoek over verschillende dieren in het wild maar ook in gevangenschap. Vooral in de Verenigde Staten is heel veel onderzoek gedaan. Zo heeft Dr. Irene Pepperberg met haar onderzoek aangetoond dat papegaaien zeer intelligent zijn. Ze zijn met hun intelligentie te vergelijken met mensenkinderen tussen de leeftijd van 2 tot 4 jaar. Dat is nogal wat en dit verklaart heel veel.
Ook is de kweek van de papegaaien heel populair. Niet alleen omdat ze geld opbrengen, de meeste hobbykwekers spelen hooguit kiet of maken zelfs verlies. Maar ze zijn zo uniek in hun voorkomen en hun gedrag. Het zijn fantastische vogels om mee aan de slag te gaan.
Sommige kwekers begonnen met handopfok. Ze haalden de eieren of de pasgeboren kuikens uit het nest om ze verder op te fokken met de hand. Dit deed men om de vogels zo gewend te laten raken aan de mens, zodat de mens de papegaaien niet langer meer verstoorden tijdens de broed. Ook werd de handopfok toegepast bij kuikens die werden verstoten door hun ouders. Ze waren te kostbaar (in geld en leven) om ze zomaar dood te laten gaan. Ze kwamen er achter dat deze handopfokpapegaaien zich gingen hechten aan de mens. Hierdoor werd het een "beter"en gemakkelijker huisdier waar je van alles en nog wat kunt doen. Wat men toen nog niet wist was dat deze vorm van handopfok heel veel ernstige problemen konden opleveren aan de geestelijke gezondheid van de papegaaien. Handopfok werd steeds meer en meer gebruikt om ze tam te maken voor de huiskamer. Men maakt er tot de dag van vandaag reclame mee.
Maar er is ook nog een andere reden voor handopfok, en deze is zeer triest. Doordat telkens de eieren weggehaald worden bij de koppels en worden uitgebroed door een broedmachine, zullen de papegaaien meerdere legsels per jaar produceren. Hierdoor wordt de produktie hoger en hiermee de opbrengst en winst. Maar aan het welzijn van de koppels, die gebruikt worden als legkippen, wordt niet gedacht. En ook niet aan de problemen die veel van zulke kuikens in de toekomst krijgen.

Voorbereiden op een leven met mensen
Er zijn gelukkig ook betere manieren om een papegaai tam te maken en voor te bereiden voor een leven in de huiskamer samen met mensen en andere huisdieren, namelijk:

- Sociale handopfok: Hierbij blijven de kuikens de eerste periode bij de oudervogels. Pas na een tijdje, en dit is per soort verschillend, worden de kuikens bij de ouders weggehaald en naar de huiskamer verplaats. In de huiskamer komen de kuikens te zitten bij soortgenoten die al gewend zijn aan een leven in de huiskamer. Ze worden dan gevoerd door mensen, maar er wordt ook mee gespeeld en getraind. Het kuiken leert omgaan met andere huisdieren en word gesocialiseerd met verschillende mensen. Ook leren ze om te gaan met bepaalde situaties, geluiden, geuren, enzovoorts. Doordat ze verblijven bij soortgenoten worden ze ook hiermee gesocialiseerd en leren ze ook papegaai te zijn. Door deze manier van handopfok krijg je een heel stabiele, leuke, vriendelijke en heel tamme papegaai. Met veel zelfvertrouwen en weinig angst.

- Co-parenting: dit is wel één van de beste vormen van handopfok. Hierbij worden kuikens samen met de mens groot gebracht. Ze blijven niet alleen bij de ouders maar gaan ook regelmatig met de mens mee naar de woonkamer. Hier krijgen ze dezelfde "opleiding" als bij Sociale handopfok. Ook hierbij zijn de resultaten heel goed. Deze methode kan echter slechts zelden worden toegepast. De meeste ouderstellen dulden geen mensen bij hun jongen, en accepteren niet dat het jong er telkens wordt uitgehaald. Zij zullen de jongen vaak verstoten of zelfs doden.

- Tam maken van natuurbroed: Wat is natuurbroed nu weer? Heel simpel, dit is de kuikens op een natuurlijke manier laten grootbrengen door de ouders. Pas als ze zelfstandig zijn worden ze uit de kooi gehaald en gaan dan de huiskamer in. Deze manier is heel arbeidsintensief en alleen weggelegd voor sommigen. Als je weinig of geen ervaring hebt met papegaaien, begin hier dan alsjeblieft niet aan. Dit is tevens ook het nadeel. Wanneer iemand hieraan begint en de fout in gaat, dan kan hij de papegaai aardig "mentaal" beschadigen. Een niet of slecht opgevoede papegaai is echt een ramp. Wanneer deze methode veel zal worden toegepast, zijn wij bang dat er veel "beschadigde", onhandelbare, agressieve, plukkende, enzovoorts, papegaaien in de opvang of op marktplaats terecht komen. Natuurlijk kan het ook goed gaan. Iemand die heel ervaren is en weet hoe je een natuurbroedpapegaai moet opvoeden, krijgt meestal een fantastisch tamme vogel die vaak heel goed gesocialiseerd is. Zelf hebben wij hier ook een positief voorbeeld van en hebben hier ervaring mee. We weten dan ook goed hoeveel tijd je hierin moet steken.

Er is een waarschuwing die wij toch echt aan iedereen willen meegeven die aan een papegaai wil aanschaffen:
KOOP ALLEEN PAPEGAAIEN DIE VOLLEDIG ZELFSTANDIG ZIJN!
Begin nooit aan een babypapegaai die je nog moet bijvoeren met pap, die nog niet zelf pellets of zaden eten. De risico's die hieraan verbonden zijn, zijn gewoonweg te groot. En de kans op overlijden is zeer groot. Soms zal een handelaar of kweker anders vertellen, maar doe het alsjeblieft niet. Koop liever een papegaai die op één van de bovenstaande manieren is grootgebracht. Deze zal misschien iets duurder zijn in aanschaf, maar deze kosten heb je er het eerste half jaar al uit. Een goede handelaar of kweker zorgt ook voor de verschillende testen en zal niet zomaar een papegaai verkopen aan een onervaren iemand. Hij zal zorgen voor een goede voorlichting.

Hij is tam en bij mij thuis, nu ben ik er...
Nou vergeet het maar. Je bent er nooit helemaal...je zult altijd moeten blijven werken aan de welzijn van je papegaai. Je zult altijd moeten blijven leren.
Jaarlijks komen helaas veel papegaaien in de opvang of verdwijnen in het "grijze" circuit. Je kunt zo gemakkelijk zo veel dingen fout doen, vergeten of nalaten zodat je heel gemakkelijk, onbedoeld, je papegaai beschadigd. Mentaal of fysiek kan er veel misgaan in de huiskamer. Het gaat mis met de huisvesting of verzorging, maar veel problemen worden veroorzaakt door aandacht:

• - Te weinig aandacht.
• - Te veel van de verkeerde aandacht.

Een papegaai is een heel sociaal en intelligent individu die aandacht nodig heeft van de leden in zijn groep. Daar wij de papegaai in de huiskamer hebben gebracht moet hij die groep met ons, en onze huisdieren, gaan vormen. Maar dan moeten we dat wel doen. En dat betekent niet dat je de papegaai continue op de schouder of hand de hele dag met je mee moet dragen. Nee, juist niet. Aandacht betekent gewoon er zijn voor de papegaai. Breng samen tijd door in de woonkamer, kijk samen TV. Kijk regelmatig naar hem, praat met hem en fluit met hem mee. Loop je langs de speelboom of kooi, geef hem dan een aai over de bol. Of geef een keer een knuffel. En neem je de vogel bij je, doe dan activiteiten met hem. Speel of ga trainen met hem. Zorg dat je hem stimuleert. Ben je een keer in de keuken uit het zicht, blijf gewoon lekker met hem praten.
Maar kijk hier wel mee uit. Ga NIET in op de vraag voor aandacht. Papegaaien kunnen heel goed manipuleren. Net zoals een huilende baby in de wieg, kan een papegaai aandacht gaan vragen van zijn baasje door te gaan schreeuwen. Ga hier niet op in! Zodra je hier op in gaat heb je een grote kans dat hij dit in de gaten krijgt en dan alleen nog maar op die manier om aandacht vraagt. En voor jet het weet heb je een schreeuwer.

Ongewenst gedrag van de papegaai wordt meestal veroorzaakt door de mens
Dit is een opmerking die vrij hard is, maar helaas waar. Wij proberen heel vaak de papegaai in mensenkleren te krijgen. We voeden hem op zoals we dat met een kind zouden doen. Dit is natuurlijk heel erg fout, en vragen om problemen. Voed een papegaai op als een papegaai, probeer zoveel mogelijk de natuur na te bootsen. Zorg voor de juiste verzorging en opvoeding voor jou papegaai en zijn soort. Ben consequent en geef niet toe. Zorg dat iedereen in je omgeving de papegaai op dezelfde manier behandelt. Zorg dat je een goede leefgroep vormt en neem de papegaai hier in op.