Veel variatie en de dierenarts aan het woord en kweeknieuws in week 31.
We beginnen met woningzoekenden:

Woningzoekenden (door Bianca Haverhals – stichting PapegaaienWelzijn)
Waarom kiezen mensen liever een papegaai uit de winkel, in plaats van een papegaai die in de opvang zit?

Soms verbaas ik me erover dat mensen liever  vele honderden euro’s meer betalen om een papegaai uit een winkel of bij een kweker te kopen, terwijl er heel erg veel papegaaien in de opvang zitten. Zit er een angst dat de papegaai uit de opvang misschien een tweedehands vogel is die toch om een bepaalde reden door zijn vorige baasje is weggedaan? Of, een papegaai die je in de winkel koopt is nog jong en kun je makkelijker tam maken? Of is het toch omdat men geen goed gevoel heeft over de stichtingen waar de vogels in de opvang zitten? Ik heb geen idee, maar papegaaien die in de opvang zitten zijn meestal hele lieve en leuke vogels! Vogels die in de opvang zitten hebben inderdaad een verleden. Dit kan iets heel naars zijn, bijvoorbeeld dat ze, doordat hun baasje ze niet begreep en verkeerd handelde, zijn gaan bijten, plukken of schreeuwen. Dat klopt! Maar dat hoeft niet. En als het wel zo is, wordt er hard met ze gewerkt wanneer ze in de opvang komen. Ze worden geleerd om weer gewoon vogel te zijn. Door ze “ongewenst gedrag” af te leren. Wat door mensen is gecreëerd.

Het verhaal van Junai

Junai zit (nog wel) in de opvang. Hij is door zijn bazinnetje afgestaan omdat hij teveel om aandacht ging vragen en terugviel in zijn babygedrag. Dit deed hij niet alleen door met zijn vleugels te flapperen, maar ook door geluiden te produceren waar zijn bazinnetje niet goed tegen kon.Om zijn gedrag te stoppen, haalde ze Junai iedere keer van de boom, dan was hij stil. Dit resulteerde erin dat hij continue ging roepen om zijn zin te krijgen en wanneer hij zijn zin niet kreeg, dus geen aandacht kreeg, ging hij plukken. Hij trok geen veren uit, maar poetste zo overmatig dat hij er “verfrommeld” uitzag.
Zijn baasje heeft onze hulp ingeschakeld en we hebben vrij intensief geprobeerd om haar te helpen het gedrag te doorbreken. Helaas was zij niet in staat om de vogel te negeren op het moment dat hij ongewenst gedrag vertoonde en te belonen warneer hij dit niet deed.Uiteindelijk heeft ze besloten dat Junai naar de opvang moest. Junai zat samen met een andere grijze roodstaart, die deze problemen niet had, omdat hij meer op had met de man in huis en dus makkelijker was in de omgang voor het bazinnetje. Ons vermoeden was ook dat dit grijsje langer bij zijn ouders had gezeten. Toen Junai bij ons in de opvang kwam, was het een vogel die zichzelf niet kon bezighouden. Hij zat de hele dag op één plek, vlak bij zijn water- en voerbak. Hij bewoog weinig en vroeg continue om aandacht.
Door hem twee weken te negeren wanneer hij om aandacht vroeg en hem aandacht te geven op de momenten dat hij lief was, heeft hij geleerd dat het vragen om aandacht geen zin had. Hij leerde hoe hij zelf moest spelen en hij werd uitgedaagd door allerlei fourageerspeeltjes op te hangen om zelf bezig te blijven. Na een maand herkende je Junai niet meer terug. Hij speelde, had het hoogste woord in de groep. Hij leefde weer zijn eigen leventje, waarbij hij kon doen en laten wat hij wilde.

Junai groeide als vogel en werd steeds zelfstandiger. Na 3 maanden werd het tijd om uit te zien naar een nieuw huisje voor Junai, waar hij de rest van zijn leven kon gaan wonen. Dan zou je zeggen, zo’n leuke, speelse, inmiddels stabiele vogel van zes jaar, die zal toch zo herplaatst zijn. Dat viel tegen! Junai heeft uiteindelijk 10 maanden (met een korte onderbreking omdat zijn  oude baasje het toch nog een keer wilde proberen) bij ons gezeten. Toen kwam (gelukkig) Veronica. Het was liefde op het eerste gezicht, en Junai mocht mee gaan logeren. Dat is nl een volgend voordeel van een papegaai die in de opvang zit.
De vogel komt bij jouw logeren, gedurende 3 maanden. Deze tijd gebruik je om te kijken of de klik er is tussen jou, je gezin en de vogel. Blijkt de klik er niet te zijn, komt hij weer terug in de opvang. Is de klik er wel, dan kun je hem adopteren. Een voordeel hiervan is dat wanneer jou iets overkomt de vogel in principe ook weer terug gaat naar de opvang, van waaruit weer naar een nieuw huis wordt gezocht. Zo weet je altijd dat je vogel goed terecht komt.Junai is inmiddels zo’n 4 weken aan het logeren en heeft zijn nieuwe huis denk ik wel gevonden. Zie het verhaal hieronder van Veronica over hun nieuwe huisgenoot.

Junai (= Japans voor ‘Zuivere liefde’) in zijn nieuwe huis.

Nog geen drie weken geleden deed Junai zijn intrede hier en het is net of hij er al jaren bij hoort! Wico en Bianca hadden nog een heel grote, nagelnieuwe kooi (volgens mij) over en zo togen we naar huis in het hoge Noorden, met een autootje vol en Junai in een reismandje op schoot. Hij vond de reis heel amusant want keek alert, zonder angst,  om zich heen en begon zelfs te fluiten.

Ik zocht een maat voor Hippie, mijn Blauwvoorhoofd Amazone, een ex-schreeuwer die met de hand is opgefokt door zijn vorige eigenaar. Het is geen makkelijke jongen, hij heeft helaas bijten geleerd omdat hij daar succes mee had. Wel is hij tam en hij is de hele dag los, op zijn speelboom, standaard of kooi. 
Junai staat vanaf de dag dat hij aankwam met zijn kooi een meter of twee van Hippie af met zijn hele eigen entourage er om heen. Vanaf het eerste moment van hun samenzijn is er geen spoor van agressie of stress bij een van beiden geweest. Sterker nog, Junai zat op dag twee al gezellig op Hippie’s standaard en later in zijn kooi om te ‘buurten’. Hij loopt zelf heen en weer naar hem toe, terwijl Hippie veel meer ‘plaatsgebonden’ (een Amazone leeft in de boomtoppen, een Roodstaart foerageert ook veel op de grond). Hierdoor heeft Junai veel gelegenheid om zijn grote hobby, het helpen met versnipperen wat weg moet en een enkele keer ook wat niet weg zou moeten, uit te voeren. Als dat gebeurt is dat mijn eigen schuld.

Beide hebben veel speelgoed uit de drie categorieën: preening spul dat appelleert aan de uiterlijke verzorging als prutsen aan veren ( zachte touwen in dit geval), het bemachtigen van voer (o.a. in ronddraaiende bollen en wielen, verstopt tussen karton en proppen papier) en speelgoed om van alles te leren, dat doen ze onder mijn leiding. Probleem dat opgelost gaat worden is de vorm van belonen, Junai is nog niet gewend iets uit de hand te pakken, erop stappen wel, maar eten niet. Nootjes leert hij nu eten (wonderlijk hé, een gaai die geen noten lust) omdat ik ze artistiek verstop en dan wint zijn nieuwsgierigheid. Aangezien hij erg graag gevoerd wil worden maar zelf niet (meer) weet hoe en wel kusjes geeft, voerde ik hem af en toe een paar zonnepitjes (het reguliere voedsel is hier pellets) tussen mijn lippen en met mijn vingers er tegenaan. Die afstand vergrootte ik steeds en nu eet hij ze uit mijn vingers. Soms moet je slimmer zijn dan je vogel… Ook kook en bak ik regelmatig voor mijn vogels (Hippie en Junai zijn niet de enige vogel-kostgangers) met de recepten uit vogelkookboeken  maar Junai moet nog andere eetsels gaan verkennen. Het meeste wat ik door zijn fruit meng, gaat er echter wel in. Binnenkort ga ik de clicker introduceren maar daarvoor is een beloning geven in het begin noodzakelijk om de koppeling te kunnen leggen (click=lekkers).
De vogels kunnen de hele dag naar buiten wanneer ze maar willen, de kooien staan altijd overdag open en via een dik touw lopen ze naar de bovenkant van een standaard met ladder die in de deuropening hangt naast de kooien. Vervolgens naar een grote schommel in het zonnetje. Alles natuurlijk leuk aangekleed met bungels, frutsels en wat ik maar verzinnen kan. Dat wordt elke week gewisseld zodat de lol er niet vanaf gaat. 

Mijn drie katten hebben respect voor alle vogels want ze zijn vanaf hun jeugd zorgvuldig gesocialiseerd met andere dieren. De buitenruimte van de gaaien wordt namelijk met hen gedeeld en zelf zit ik er ook meer dan in de rest van de tuin. Junai scharrelt er tussen het gras en klimt zelf weer omhoog. Dagelijks hoor ik nieuwe geluiden, kanaries( de mijne, of kon hij dat al?), veel leuke mechanische dingen: mobieltjes, telefoons en magnetrons, (zo vermoed ik!) en hij fluit veel ‘uit eigen werk’.  Hij heeft ons al verrast met uitvoeringen van ‘Papegaaitje leef je nog?’ Híj fluit het,  maar Hippie heeft de tekst geleerd, we wachten nu op een gelijktijdig duet! Veel succes hebben ook de vogel c.d.’s die vaak opstaan, of de radio. Blaffen doet men in alle toonaarden, dat horen ze uit mijn trimsalon.
En Hippie: ik geloof waarachtig dat hij verdraagzamer wordt naar mensen, misschien omdat hij ‘sociaal leert’ door het zachte gedrag van Junai, of omdat hij stabieler is doordat hij binnen een vogel-vriend heeft.Kortom: iedereen is hier blij met iedereen! 

Veronica Garrelds, Tinley gedragstherapeut voor papegaaien.

Tips voor weekend: Michelle Karras, (President/Founder “the Polite Parrot”), Voorzitter/Grondlegger van “De beleefde papegaai”.
Teaching Parrots to Talk (Parrot Talking). YouTube-link: http://youtu.be/qwis9vUnPnE (04.01 min.)
Potty Training for Parrots. YouTube-link: http://youtu.be/KkGjCiuFBF8 (02.06 min.)
Teaching Parrots to Step Up and Down. YouTube-link: http://youtu.be/jpLv4l41wWM (03.05 min.)
Reading Body Language of Pet Birds. YouTube-link: http://youtu.be/7Qo3L_N09EE (04.18 min.)
Hier is het internet-adres van “The Polite Parrot”: http://thepoliteparrot.com/

Michelle Karras, (President/Founder “the Polite Parrot”), Voorzitter/Grondlegger van “De beleefde papegaai”.

The Gang Gang Fountain. YouTube-link: http://youtu.be/IEkSV5mt44k (02.50 min.)
Dank je wel speurneus Rita. Houd ons op de hoogte..

Dierenarts aan het woord: Peter Bastiaansen de Baronie.

DE SNAVEL
Een snavel is geen dood stukje hoorn maar juist een en al leven. Een snavel groeit constant door, iets waar wij dankbaar gebruik van kunnen maken bij de reparatie. Naast hoorn en botten bevat de snavel ook bloedvaten en vele zenuwuiteinden, waardoor het niet alleen een zeer sterk maar ook  een zeer gevoelig orgaan is geworden. We zouden de gevoeligheid kunnen vergelijken met de gevoeligheid van onze lippen of vingertoppen.

Groeirichting van het hoorn. 

Het hoorn van de snavel is via een beenvlies verbonden met de eronder gelegen benige structuren (bot) van wat wij bij ons de onder en bovenkaak zouden noemen.
Ook dit bot is uiteraard levend en kan altijd weer aan elkaar groeien na een breuk, ook het hoorn groeit door en kan herstellen na een wond of beschadiging. 

WONDEN en BESCHADIGINGEN:
BIJTWONDEN:
We zien verschillende soorten wonden ter hoogte van de snavel. Op de eerste plaats zien we nogal eens wonden door bijten van een soort genoot. Kaketoe’s die bij elkaar de snavel beschadigen tijdens een gevecht komt regelmatig voor, maar ook andere soorten doen dit. bijtwonden door een ander huisdier zijn ook niet vreemd. Men moet altijd voorzichtig zijn niet alleen met pups maar ook volwassen honden of katten pakken of bijten nog regelmatig vogels.

Ook gebeuren er ongelukken zoals het klem of ergens tussen komen te zitten met de snavel of  met de pootjes. Het tegen een raam aanvliegen is ook een regelmatige oorzaak van het afbreken of scheuren  van de  punt van de snavel, vaak breekt er dan een puntje af of er ontstaan haarscheurtjes en kan het heftig gaan bloeden, ook kan een snavel hierbij ontwricht raken Bijtwonden worden altijd  eerst opgefrist en gedesinfecteerd. Vervolgens wordt er gekeken of we de wond open laten of  met een speciale hars dicht gaan maken. We kunnen in deze hars zelfs de kleur van de snavel  verwerken zodat er bijna geen verschil te zien is.   

SNAVELPUNT:
Is er een stukje van de boven snavel gebroken dan kunnen we dit of vastzetten of soms ook verwijder je het afgebroken stukje en brand je een eventuele bloeding dicht.

SCHEEFGROEIEN SNAVEL:
Regelmatig zien we bij jonge vogels dat de onder en of  bovensnavel scheef groeit.De oorzaken hiervan  kunnen divers zijn. Op de eerste plaats zijn er mij bepaalde koppels bekend die altijd nakomelingen geven met een afwijkende snavel mogelijk ligt hier een genetische of erfelijke achtergrond aan ten grondslag. Iets wat we misschien ook een vorm van inteelt zouden kunnen noemen.  Zo krijg ik van die bepaalde koppels elke jaar wel enkele vogels aangeboden ter correctie.  In de natuur zouden deze vogels snel uitsterven omdat ze moeilijker aan voedsel kunnen komen, hun jongen niet kunnen voeren of mogelijk niet eens uit het ei kunnen komen.Als uitzondering geld hier  natuurlijk de kruisbek een vinkachtige die juist weer een gekruiste snavel moet hebben.

Andere reden die wel eens genoemd worden zijn het bij hand opfok altijd aan dezelfde kant voeren met een spuit of lepeltje, het met de snavel “hangen” aan een rand van  het mandje.Het langdurig vastplakken van pap aan de snavel , waardoor de groei aan een kant geremd wordt. Tekorten of onvolledigheden in de voeding etc.Daarnaast kennen we ook scheefgroei  door trauma, het vallen of  knel komen te zitten met de snavel tussen bijv. een deur of raam. Ook blijven er onbekende redenen, je sluit alles uit en toch zie je dat de snavel scheef gaat groeien een idiopathische vorm. Terwijl wonden en breuken van snavels vaak op alle leeftijden te repareren zijn is het als het om scheefgroeien gaat belangrijk om er zo snel mogelijk bij te zijn. In eerste instantie wordt er vaak geprobeerd om dmv massage  (over de snavel) en met het bijvoeren van bijv. macadamia noten, de snavel weer recht te krijgen. Mocht dit niet lukken dan kunnen we altijd op jonge leeftijd  nog gebruik maken van diverse beugels die we enkele dagen tot weken laten zitten om een goed herstel te krijgen.

PLAATSEN VAN EEN BEUGEL: 
Op de eerste plaats wordt de vogel altijd onderworpen aan een klinisch onderzoek met name om in te schatten wat de kans van slagen is en het eventuele risico van de narcose.De vogel wordt geïntubeerd en krijgt een gas narcose van zuurstof met het voor vogels zeer veilige isofluraan als narcose (slaap) middel.

Als de vogel goed onder narcose is wordt de plaats bepaald waar de beugel geplaatst gaat worden. Na desinfectie worden de betreffende pennetjes door de schedel en snavel aangebracht. Dit is een vrij precies werk daar je hierbij door een fijnmazig deel van de schedel moet dicht bij onder andere vele zenuwstructuren.

Vervolgens wordt de maat gemeten en een elastisch bandje op de juiste maat gemaakt en zo  bevestigd dat er juist voldoende trekkracht is om de snavel binnen enkele weken weer in de juiste positie te krijgen. De maat  en trekkracht wordt na enkele dagen bijgesteld.Als de snavel goed lijkt te staan wordt het elastische deel verwijderd en laten we de “constructie” nog enkele dagen zitten om indien nodig nog  bij te sturen.Meestal wordt na 2-3 weken de gehele constructie verwijderd. 

BOVENSNAVEL TE KORT of TE KROM
Ook zien we vogels waarbij de bovensnavel tekort blijft of teveel en te snel naar binnen gaat groeien, waardoor ze zich  niet over  maar juist binnen de ondersnavel  ontwikkeld met als gevolg dat ze niet meer  af kan slijten. In de natuur zijn deze vogels ten dode opgeschreven, natuurlijke selectie. Wij kunnen ook dit voor onze huiskamervogels  met een beugeltje oplossen mits je er snel genoeg bij bent We gaan op dezelfde manier te werk als hierboven beschreven. Alleen is de constructie vaak iets uitdagender.

                                                                           Veel te lange bovensnavel bij Edelpapegaai.

Met dank aan Peter Bastiaansen De Baronie http://www.dierenkliniekdebaronie.nl/ 

Onze jazz groeit goed ze is nu 10 weken en eet zelf maar klimt nog niet erg hoog in de kooi. Ze kijkt veel af van Pino en die is niet zo acrobatisch dus jazz houd zich in. We gaan komende weken afbouwen naar 1 voeding. Voor Jazz is er nog geen baasje. Iedereen wacht tot na de vakantie. Maar Jazz is daar niet om getreurd ze speelt met Pino en met Naomi en met mij. En ze vermaakt zich goed. Ze ontwikkelt goed, heeft prachtige kleuren en is erg lief. En straks kan ze de andere kleine kuikens vergezellen. Want er zijn weer kuikens in aantocht. Achter is er een kuikentje van 3 weken en dat is vandaag geringd. En er is een kuikentje vandaag geboren op 4 augustus. Dat is nog pril en er ligt nog een eitje bevrucht bij. De wacht lijst na augustus staat vol, mensen gaan eerst op vakantie, dus komende kuikens zijn bezet. Er word geduimd voor zowel man als pop op dit moment…

Volgende week vakantie regels ………

Fijn Weekend,

Vriendelijke Groetjes 
Ed en Thiely de Moor.
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
www.akala.nl

Alles over goede voeding: www.birdfood.nl

PDD Research Fonds www.pddfonds.com
Bird- Symposium www.birdsymposium.nl

Blog Akala – Bird-Symposium

http://akalaonthemove.blogspot.com/

http://birdsymposium.blogspot.com/

Foto en tekst  @ Fam de Moor

Foto’s en tekst van andere worden met toestemming gebruikt  in ons dagboek, en in dagboek-archief opgeslagen voor hergebruik.

Onze dank hier voor