The International Association of Avian Trainers and Educators. Een congres  bedoeld voor professionele dierentrainers van onder andere (roof) vogels en zoogdieren. Deze dierentrainers werken voornamelijk in dierentuinen, aquaria of dierenopvangcentra. Ik ben en blijf een fan van hun manier van informatie geven. Hun dagen vol pouwer en energy. Ik hoop dat met name Barbara Heidenreich en Steve Martin snel Nederland weer aan doen. Want een goede informatie dag voor de huiskamer vogels is altijd welkom maar zeer schaars.

Barbara Heidenreich
For quality information on parrot behavior and training visit www.GoodBirdInc.com 
Learn how to train your rabbit! www.BunnyTraining.com 

Barbara Heidenreich.
Barbara is sinds 1990 een professioneel dierentrainsters van vooral papegaaien. Zij is eigenaar van de bedrijven Good Bird Inc. En Animal Training and Consulting Services. Ze heeft inmiddels diverse boeken en  dvd’s op haar naam staan en zij geeft over de hele wereld workshops over het trainen van dieren. In het houden van papegaaien vindt een trendverandering plaats. Het is niet meer een vogeltje in een kooitje zetten en het eten geven, maar men wil een “volwaardige” huisgenoot. Barbara traint de dieren middels Positive Reinforcement (positief belonen) om de dieren uit vrije wil mee te laten werken en ze tot niets te verplichten. Alles staat of valt met het lezen van de lichaamstaal van de vogel. Barbara geeft uitleg over de lichaamstaal van de papegaai. Heeft het dier zijn veren opgezet, klappert het met de vleugels, komt het nieuwsgierig naar je toe, en nog veel meer gedragherkenningen.  Als je goed de lichaamstaal van je vogel leest kun je het creëren van angstreacties/ agressief gedrag vermijden. Aan de hand van korte filmpjes kwam een diversiteit aan vogelgedrag voorbij om te leren herkennen. Barbara Heidenreich vertelt over de kracht van de secondaire beloning. De primaire beloning voor een dier bestaat uit eten of drinken. De secondaire beloning bestaat uit al het overige, dus een kriebel over hun koppie of  een lekkere knuffel. Zodra een dier “verzadigd” is van zijn eten, zal hij niet zo veel zin meer hebben om met je te trainen. Door middel van een andere beloning kun je het dier wellicht wat langer trainen en is het dier beter gemotiveerd. Belangrijk in deze is  de lichaamstaal van het dier.

http://www.naturalencounters.com

Steve Martin (nee niet die acteur), maar DE vogeltrainer van Amerika. Steve Martin is eigenaar van Natural Encounters Inc. Een bedrijf met meer dan 20 professionele dierentrainers en van Natural Encounters Conservation Fund Inc. een bedrijf dat richt op het inzamelen van geld voor conservatie. Steve vertelt  over de motivatie van de vogel om het door ons gewenste gedrag te vertonen. Ga in ieder geval uit van het perspectief van de vogel. Een vogel zal ergens naar toe gaan omdat:

• hij het leuk vind om er naar toe te gaan, hij doet er zijn voordeel mee (krijgt wat lekkers);
• hij er naar toe moet gaan, anders volgt er iets negatiefs voor hem (een vervelende ervaring).

Op de motivatie van een vogel hebben diverse factoren invloed, bijvoorbeeld de relatie met de trainer, het vertrouwen/de mogelijkheid om het gedrag uit te voeren, achterliggende ervaringen. Het komt erop neer om de vogel positief te belonen voor gewenst gedrag (positive reinforcement). Dieren begrijpen namelijk niet wat ze niet mogen doen. Je moet ze juist vertellen wat ze wel mogen doen en dat positieve gedrag belonen. Steve praat over de motivatie van het dier om met jou te willen trainen. Steve vertelt over gewichtmanagement. Ieder soort vogel heeft een bepaalt gewicht. De ene ietsje meer dan de ander. Om met de vogel te trainen wordt vaak voedsel gebruikt om het dier mee te belonen. Op deze manier kan het dier te zwaar worden. Voor veel dierentuinen is dit een reden om het dier “minder” van zijn gewone eten te geven, en de beloningen te gebruiken als motivatie voor het dier. Tevens zijn deze mensen er van overtuigd dat je met “te zware” dieren niet kunt trainen. Niets is echter minder waar. Tuurlijk heeft een dier een gezond gewicht nodig om mee te trainen, elk dier is een individu, dus een standaard gewicht is er niet, maar het dier “uithongeren” kan geen juiste motivatie van de mens zijn om je dier de dingen te laten doen die jij graag wilt zien. Bij het trainen met je dier gaat het om vertrouwen. Jouw relatie met het dier bestaat uit vertrouwen en eerlijkheid. Als je het dier iets lekkers laat zien om het gewenste gedrag te bereiken, geef je dier dan ook dit lekkers als hij het gewenste gedrag laat zien. Doe je dit niet, dan zal je dier het gedrag wellicht nog een keer laten zien, maar daarna zal hij je niet meer vertrouwen en ook het door jouw gewenste gedrag niet meer vertonen. Vertrouwen, vertrouwen en nogmaals vertrouwen. Hier valt of staat alles mee. Dagen als deze zijn fantastische herinneringen om nooit meer te vergeten. Daarom even een terugblik en hopelijk dat iemand ze weer eens uitnodigt naar Nederland of dat iemand zich geroepen voelt als professioneel trainer ons dagboek op te vrolijken. 

Leuke link om te oefenen !   http://youtu.be/unO5whIUF-M

Mag ik u voorstellen aan de Gedragstherapeuten van ons nieuwe column Mei 2012.
De papegaaien - Gedragstherapeuten aan het woord “. 

Mijn naam is  Iris van Balen
Mijn naam is Iris van Balen, 32 jaar en ik woon samen met mijn Jack Russell Thunder en mijn 8 papegaaien in  Rotterdam. Ik ben groot papegaaienliefhebster, vrijwilligster-bestuurslid en de gedragstherapeut van Stichting Papegaaienwelzijn. Als kind zijnde had ik al een fascinatie voor papegaaien, ik vond ze altijd heel erg bijzonder.  En aangezien ik van mijn moeder geen papegaai mocht, moest ik wachten tot ik op mezelf woonde. Deze kinderwens heb ik waar gemaakt .Ik heb er inmiddels 8 en mijn fascinatie is alleen maar gegroeid. Ik heb een zeer gevarieerd stel zijn allemaal gekortwiekt en gaan regelmatig op de wandelwagen mee naar buiten of mee op visite.Douchen vinden ze allemaal geweldig en naast hun kooi hebben ze een speelboom.

Even voostellen;

• Frans (agapornis)
• Owen (grijze roodstaart)
• Zorro (Pionus menstruus)
• Lucky (Venezuela amazone)
• Bobbie (Bonte Boer)
• Gijs (Bonte Boer)
• Koko (grijze roodstaart)
• Jacco (Blauwvoorhoofdamazone) 

Het zijn bijna allemaal papegaaien die afgestaan  zijn door o.a. probleemgedrag, meerdere baasjes hebben gehad en helaas vaak een triest verleden.  Door plukgedrag van mijn grijze roodstaart Owen) ben ik ooit aan deze opleiding begonnen. Owen zit inmiddels allang weer in de veren, maar ik weet als geen ander hoe je met de beste bedoelingen, zoveel verkeerd kan doen. Ook is het vreselijk moeilijk om iemand te vinden die echt verstand van gedrag van papegaaien heeft, ik ben heel wat dierenwinkels en dierenartsen af geweest.Dus mijn doel: de opleiding afronden en zoveel mogelijk baasjes en papegaaien bij elkaar te houden. Met Stichting Papegaaienwelzijn proberen we zoveel mogelijk voorlichting en informatie te geven over het houden papegaaien. Wij doen o.a. vakantieopvang, resocialiseren, doen huisbezoeken, staan op evenementen en braderieën en vangen bij uiterste nood een papegaai op en zoeken daar een geschikt huisje voor, hoewel dit is juist iets wat we willen voorkomen, door heel veel informatie te geven voor dat men een papegaai neemt. Een gemiddelde opvang papegaai heeft al gauw minimaal 6 huizen gezien. De opvangcentrums en marktplaats zijn helaas overbezet.
Dus ik zeg altijd bezint eer ge begint…….
Iris van Balen http://www.papegaaienwelzijn.nl/

Mijn naam is  Jeroen Cools
Samen met de andere gedragstherapeuten voor papegaaien zijn wij net klaar met onze opleiding en hebben ondertussen ons diploma op zak! Ik ben gestart met mijn bedrijf www.papegaaiengedrag.nl voor gedragstherapie bij papegaaien. En ik ben ook druk bezig om een ander deel van mijn bedrijf op te zetten voor de toekomst, www.dierendemo.nl waarbij ik natuureducatie op scholen ga geven. Al zolang ik mij kan herinneren heb ik dieren in huis, toen ik mijn ara's ging aanschaffen ben ik me uitgebreid gaan verdiepen in het gedrag van papegaaien (en parkieten, waar de ara's eigenlijk toe behoren :) en dit is uiteindelijk van mijn hobby aan het uitgroeien tot mijn werk! Inmiddels heb ik mij als gedragstherapeut aangesloten bij dierenkliniek de Langstraat te Waalwijk (http://www.dkl-delangstraat.nl ). Vanuit hier kan ik kromsnavel eigenaren vanaf nu helpen om een betere band met hun vogel op te bouwen en/of probleemgedrag aan te pakken.

Mijn naam is  Iris Molenaar Buswijller
Eigenaresse van Honden- en Papegaaienadviesbureau Bumo, gediplomeerd kynologisch instructrice en gedragstherapeute voor honden en papegaaien. Zelf ben ik in het bezit van 6 honden en 1 edelpapegaai die luistert naar de naam Pino. Hij is een echt lid van het gezin en speelt vaak rustig zelf op de grond of samen met de honden. Het is echt geweldig hoe dat zo leuk samen gaat. Uiteraard is dit altijd onder toezicht, het levert in ieder geval prachtige plaatjes en filmpjes op.

Ik ben aangesloten bij de Nederlandse vereniging voor instructeurs in hondenopvoeding en- opleiding (O&O) en de gedragstherapie voor honden en papegaaien voer ik uit als Tinley gedragstherapeut. Meerdere keren per jaar volg ik workshops, lezingen, congressen en dergelijke om op de hoogte te blijven van de nieuwste ontwikkelingen op het gebied van o.a.  honden- en papegaaiengedrag, opvoeding en trainingen. Verrijking vind ik een belangrijk onderdeel voor elk levend wezen en voor de papegaaien gebruik en verkoop ik dan ook geregeld een hoge kwaliteit Arabische gom. Tevens fok ik af en toe een nestje pups (met stamboom) in huiselijke kring. Honden- en Papegaaienland is altijd in beweging en verveeld nooit.
Met vriendelijke groet Iris Molenaar-Buswijller
Website: www.Bumo.nu /www.tinley.nl 

Een leuke link om te oefenen !   http://youtu.be/unO5whIUF-M
==============================================================
PINO update  Maart en  April 2012 Maart

Lalalalalalalalalalalalalalalallalala We zaten gisteren lekker ff aan de pc samen met een muziekje Nou hebben we toch een opera zanger in huis! Hij zingt en niet te geloven hoe leuk. We lagen vervolgens helemaal in een deuk. Je begrijpt ons half uurtje werd al snel een uur. Dat herhaalt zich nu wel dagelijks rond 2000 uur. Nu nog op les welke muziek hij zingt... Pino heeft een eigen willetje. En dat is pittig!! Hij stapt niet meer bij me op en begrijpt nu dat hij elders is. Hij komt niet meer uit de kooi! Niet uit vrije wil en een nootje of kaasje is niet leuk of lekker genoeg. Hij deinst een beetje terug met andere worden hij creëert afstand. Hij is wel nieuwsgierig, want als Naomi bij de kooi gaat staan komt hij dichterbij. Hij ontglipt me dan wel eens, en dan gaat hij wel netjes de kooi terug in. Maar dat wil ik niet. Ik wil de controle over in en uit de kooi hebben en houden. Dus probeer ik te gaan trainen met Pino. Een nieuwe uitdaging. Het begin van de training zal zijn opnieuw vertrouwen op bouwen. Het schreeuwen is gestopt. Ik denk dat hij honger had. Een edel met honger schreeuwt. Dat is een feit. Ik ben blij dat hij een veelvraat is en dus kon ik dit probleem makkelijk oplossen. Meer rust en we gaan met hem “werken”. Pino stapt nog niet goed op, uit de kooi maar neemt alles aan en ik kan hem gewoon aaien en hij komt wel weer naar me toe. Eenmaal uit de kooi (niet via hand) stapt pino wel op. Het oefenen op de handstappen in de kooi blijft dus een opdracht, maar verder uit de kooi is Pino geweldig gehoorzaam. Ook gaat hij netjes terug als ik zeg “kom Pino naar de kooi dan krijg je een walnoot”.  Naomi “verwent hem “. Ze roept hem al bij binnen komen en hij krijgt van haar natuurlijk meteen een bananen chipje. De eerste weken vallen me niet tegen.

April 2012
Het gaat goed met Pino, dat wil zeggen hij eet goed hij sopt graag. Hij vertelt verhaaltjes zingt en vermaakt zich in de kooi. Wij, Pino en ik, doen het steeds beter. Het in en uit stappen gaat nog steeds niet goed, maar hij komt wel naar me toe voor een noot en bekijkt mij dan van top tot teen. Toenadering is een nootje en dat weet hij, wanneer ik de kooi deur openzet komt hij er uit en vermaakt zich op de mega kooi vliegt zijn rondjes en komt bij me kijken op de PC stoel en zit gezellig even bij me. Stapt dan goed op en op de schouder mag hij (nog) niet. Dat vind ik iets voor vogel die je jaren hebt het vertrouwen hebt gewonnen en dan zou dat wat mij betreft geen probleem zijn IK heb dat met al mijn andere vogels kunnen doen en nooit als  een gevaar gezien. Niet iedereen deelt hierin mijn mening, maar ik zelf vond dat het laatste stukje vertrouwen naar de vogel en als ze dat verdienen krijgen ze dat van mij ook. Geen dagen, geen uren, maar korte momenten die dan zeer gewaardeerd worden door de vogel en door mij. Nu zover ben ik met Pino niet en dat zal ook wel lang duren. Ik vind belangrijk dat we een op een, een vertrouwens band opbouwen en naar Naomi toe. Nu moet ik zeggen ondanks dat ik een stukje verder van Pino af sta dan al mijn andere vogel die ik natuurlijk als kuikens had, vind ik een ding zeer bijzonder. Ik heb er vertrouwen in dat Pino niet bijt. Dat lijkt niet in de vogel te zitten. Hij dienst terug bij “gevaar ”maar valt nooit aan of komt op je af. Hij houd gepaste afstand likt aan je vinger of proeft aan iets wat nieuw is maar bijten heb ik niet gezien. Of IK moet een manoeuvre maken (foute) die bijten uitlokt maar dat is dan mijn fout en ik probeer dat ook niet te doen. In het begin heb ik dat een keer gedaan toen hij op de schouder zat en ik hem terug op de hand zetten en hij weg wilde vliegen. Toen hield ik zijn pootjes vast om hem bij me te houden. Het huis was nieuw en vliegen zou wel een fout af kunnen lopen maar Pino dacht er anders over en beet. Dat is de eerste keer en meteen de laatste keer geweest tot nu toe.

Nu probeer ik hem als hij bij me is af te dekken met mijn hand achter de rug zodat wegvliegen geen optie is. Ik zet hem snel van A naar B zodat wegvliegen niet in hem op komt. Zo hij wel weg vliegen, dan laat ik hem gaan. Ik zie dat hij bij landing al naar me uitkijkt en dan stapt hij ook meteen op. We komen zo samen steeds een stapje verder. Hij is veel in de kooi De kooi is groot en ik heb dat met de andere vogels ook gedaan. Ik ben geen  persoon die de vogel de hele dag los laat. Mensen die dat zielig vinden, dat de vogel in de kooi zit, vind ik persoonlijk geen op en tot goede eigenaar. De verhalen zeggen wel dat men dat moet doen een vogel los de hele dag, maar ik weet dat dit onzin is. En u hoeft die mening niet te delen. Maar ik vertel u wel waarom ik zo denk. Wij hebben door de jaren (papegaaien in huis sinds 1979) heen dat we huisvogels hebben en kweek vogels geleerd dat veiligheid en bescherming de beste vriend is van de vogels. En ze hebben een eigen territorium. Die houden ze veilig en beschermen ze ook. Daarin vinden ze rust. Wanneer een vogel in een kooi zit die uiteraard groot is met veel variatie aan speelgoed goede voeding en water, ze dit als hun territorium berekenen. Komen ze uit hun territorium  zullen ze op zoek gaan naar nieuwe dingen observeren en waarnemen en zich beschermend opstellen. Dat is de nieuwsgierigheid en de uitdaging en dat geeft gezonde stres en dat verrijkt hun leven. Zodra ze in de klooi zijn, zijn ze weer rustig veilig en beschermd geen stres. Is hun kooi allen voor het slapen dan tellen de zelfde regels. Maar is hun leefgebied altijd de volledige kamer zonder kooi is hun territorium  altijd groot en niet veilige Zullen  ze zich altijd moeten beschermen en de situatie onder controle houden en dus is er altijd stres. Oké zegt men dan en inde natuur ! dan is hun territorium veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel groter. Klopt maar zijn ze niet alleen en worden ze beschermd door de groep waarin iedereen een eigen taak heeft voor veiligheid te zorgen. Samen regelen ze hun geborgenheid veiligheid en is de stres ook niet groot. Vertrouwen is dan weer het kee woord.

In huis is dat de kooi. En de speelruimte om te spelen ontwikkelen leren en grenzen te verleggen is alles buiten de kooi .Met de optie te kiezen voor veiligheid en bescherming van de kooi. Vandaar dat ik mij vogel meer in de kooi houd dan er buiten. Veiligheid vertrouwen en geen stres. En dat wil ik een zekere vogel ,die sterk is voor alles er buiten. En geniet van de momenten die er zijn buiten de kooi ,en dat iedere keer weer als spel en uitdaging ervaart. Langzaam zijn stres grenzen verlegt en zich sterkt aan nieuwe situaties die hem geen angst geven. Zich bewust is van zijn veilige plekje. Dat is wat we allemaal nodig hebben. Ons eigen veilige plekje . En dat is bij ons ons huis en bij hun de kooi. 

Volgende maand meer Pino nieuws. Vandaag: Hoe is het  met de edels:

14 April - 5  weken
Ik geef scenic weaning. Ik geef ongeveer 15 pellets staafjes weaning per keer en ik geef nu nog 4 x daags. met de 6 weken ga ik over op 3 x daags. Dan geef ik 20 pellets. Ik  schrijf ook alles op. Het  gewicht op nuchtere maag in de morgen. Een edel moet dagelijks toenemen in gewicht . Hij zit in een box gevuld met hout krul. De kamer temperatuur is voldoende warm om hem warm te houden. De pinnekes worden prachtige veertjes met schitterende kleuren. De veertjes kleuren steeds meer groen en de staart veren komen ook door. Tussen door nog zwarte dons, wat langzaam groener word. Oudste kuiken woog met uit halen 298 gram en weegt na een week 339 gram. Vandaag komt er ook een ander kuikentje bij een mannetje. Even oud maar uit een ander nestje. Deze weegt bij uit halen  390 gram maar heeft volle krop De dag erna weegt het kuiken 370 gram. Ouders zijn getest en eerdere kuikens zijn ook getest dus het is veilig ze samen te zetten. En ze worden op 16 Mei bij Hedwig vd Horst zelf ook op diverse ziektes getest waaronder pbfd en pdd die wel het belangrijkste zijn. En ondergaan een onderzoek.

21 April - 6 weken
Vanaf vandaag in een grotere kooi zodat het kuiken  buiten wat meer te zien krijgt meer actie meer beweging en meer erbij horen das de eerste stap richting opvoeding . Meestal met de 6 weken gaan we over op 3 voedingen. Ons Naomi geniet mee ,met het voeren van de kuikens. Ze wegen vandaag 360 gram de oudste en 385 gram het andere kuiken.

23-28 April - 7 weken
De kuikens krijgen nu alleen weaning en af en toe maak ik er pap  van. Dat doe ik door de pellets meer te weken dan normaal en dan geef ik het via ene lepeltje En dat bevalt  goed. Kaya heeft een vriendje Echo. Ze ontwikkelen goed het is een groot voordeel  dat ze niet alleen groot worden. Ze leren namelijk veel van elkaar en ze warmen zich steunen op elkaar en ontwikkelen goed. Ze blijven nog in de box, alhoewel ze er al 2 keer uit kropen zijn. Dat zal wel meer worden komende weken. Kaya en Echo hebben vandaag samen met Naomi en Pino eten gekregen. Even spelen en weer de box in slapen.

Het gebruik wat  Aloë Vera in water!
http://www.versele-laga.com/Nutri/Nutrition/Library/Versele-Laga/PDF/Ornitho/Info36nl.pdf
http://www.medpets.nl/healx+bird+rain/
http://www.aloeveraproduct.nl/aloeveraproducten/dierenverzorging
http://www.aloe-vera-direct.nl/Aloe_Vera_Dierenverzorging.html
http://www.aloeveravoordieren.mysites.nl/

Je kan Aloë Vera mengen in water En dat vind je in reformhuizen als drogisten. Of bij verkoop websites van vogel producten. De Aloe Vera van “de tuinen van …” heb ik gebruikt. Een eetlepel op een kleine (bloemenspuit) sproeiflacon. Goed schudden en sproeien. Het is gezond voor de dieren uitwendig (veren en huid) Verder is het gezond voor de mens inwendig. (eetlepel per dag) 

DIT MOET JE ZIEN - Neem er even de tijd voor het is ongelooflijk!

http://www.youtube.com/watch_popup?v=UXm-dBSUGCs&feature=youtu.be

Vriendelijke Groetjes
Ed en Thiely de Moor
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
www.akala.nl

Alles over goede voeding  www.birdfood.nl
PDD Research Fonds  www.pddfonds.com
Bird- Symposium www.birdsymposium.nl

Boek:
Papegaaien van A tot Z
Te koop bij  www.birdfood.nl

Foto en tekst @ Fam de Moor
Gebruikt u foto's, film en/of teksten: Vraag dan eerst toestemming.
Foto’s en tekst van andere worden met toestemming gebruikt in ons dagboek, en in dagboek-archief opgeslagen voor hergebruik. 
Onze dank hier voor.