Vandaag het vervolg verhaal van Bailly de Blauwgele ara en de kweek van de Blauwkeel ara.
Beste Vogelvrienden. Hierbij het vervolg van het verslag van een Ara in huis. Zie deel 1 Dagboek van een kweker week 49 2011.

Bailey is intussen eindelijk sinds 31 december van de pap af, en zit nu op Versele Laga zaden en twee x daags Scenic jumbo pellets (high energie) waar ie lekker van eet. En 2x per week krijgt ie een palmnoot uit de diepvries, wel eerst ontdooit natuurlijk en goed afgespoeld, en daar vind ik niks van terug, zelfs de pit binnenin kan ik niet weer vinden. En ook krijgt ie 2x per week kiem zaad met eivoer/universeelvoer. Ook af en toe een stukje ei of kaas (maar echt een klein stukje i.v.m. zout) vindt ie heerlijk. Ook krijgt ie elke dag een portie groente/fruit, 1 a 2 walnoten uit dop, en s'avonds voor het slapen gaan als hij de caviakooi in gaat mag ie zelf een noot uit het bakje halen (vogelsnoep bakje noem ik het). Ja mensen jullie lezen het goed, alweer 7 maanden oud, en vanaf het begin zit ie s'nachts in de caviakooi en hij zeurt gewoon elke avond tegen 15 over 10 half 11 dat ie daar naar toe wil, dan gaat ie tegen de tralies van de kooi hangen aan de kant waar de caviakooi staat. En voordat ie daar in gaat doet ie me toch altijd een portie maf, eerst knuffelen en als ie AF moet stappen laat ie zich op de rug in de kooi ploffen, maar houd daarbij mijn hand wel vast, tis net een jong hondje dan zit ie op mijn vingers te bijten (niet hard want dat zeg ik altijd wel ZACHTJES) en ALS het een keer harder gaat dan wijs ik hem daar op met een tikje over de snavel heen. Want je bent echt niet blij als zo'n snavel goed aan getrokken word, wat ie per ongeluk al wel een keer gedaan heeft.

Gemiddeld doe ik hem 3x per week onder de douche, zet hem nog steeds op de grond van de douche met een handdoek eronder voor het uitglijden, langzaam begint ie het lekker te vinden al wil ie er eigenlijk toch niet zo lang onder dat goed voor hem is, en dan klimt ie weer boven op mij en ben ik helemaal nat, maar dan probeer ik hem een beetje af te drogen maar de handdoek zint hem nooit en bijt er altijd redelijk hard in, en als zijn staart aan de beurt is gromt ie dat ik langzaam aan de staart "trek" om hem een beetje drup vrij te krijgen, en dan gaan we naar beneden en dan mag ie ff de vleugels uit slaan in de berging. Bailey is helaas wel een beetje eenkennig, voor mijn man is ie niet meer bang daar neemt ie wel eens een stukje fruit van aan, en noten, maar zodra er mensen hier komen die echt niet bang zijn dan zeg ik altijd daar is zijn snoep bak en geef hem maar een noot, in veel gevallen zijn natuurlijk de "gewone" mens ook een beetje huiverig voor zo'n grote vogel en al helemaal als je zelf geen vogels hebt, en zo probeer ik toch dat ie voor vreemde mensen niet bang hoeft te zijn.  De volgende stap die ik nog wil doen is Bailey de vleugels laten knippen, zodat ie binnenkort met lekker weer ff lekker mee naar buiten kan, maar helaas diegene die dat kan heeft nog geen tijd, dus maar ff geduld hebben nog. Ik had natuurlijk ook voor een tuigje kunnen kiezen maar dan kan ie niet lekker rond klimmen in huis over de kooi en standaard, want dan komt ie vast te zitten, en ik durf het ook niet aan met volledige vleugels door het huis laten vliegen, denk eens aan mijn glaswerk in huis en de grote schuifpui ramen, ben veel te bang dat ie zich dood vliegt, en ook nog te denken aan dat als de deur een keer open staat en hij gaat er van door, daar moet ik niet aan denken dan slaap ik niet meer als ie niet netjes thuis is maar ergens hoog in een boom o.i.d. Zoals ik al eerder schreef is hij nu al 7 maanden (wat gaat de tijd snel) en is sinds een paar weken in de rui, allemaal kleine pluisjes en sinds van de week twee dagen achter elkaar verloor ie s'avonds tijdens zijn vlieguurtje een paar grote veren van de vleugels, elke kant is ie er 1 kwijt, ik een beetje in paniek van wat is dit, maar iemand heeft me gerustgesteld en verteld dat dit een normale rui is.

Intussen begint Bailey ook al te praten, lekker he en Lekker nootje zegt ie, en s'avonds heeft ie ff een schreeuw kwartiertje OEPS dat gaat af en toe flink hard (harder dan wat Rauna ooit heeft gedaan) en daarna zit ie zachtjes te praten, maar ik kan nog niet exact verstaan wat ie zegt, maar wel erg leuk dat gekeuvel. En als ie in zijn slaapbak zit dan doe ik er een handdoek over heen en zeg “Welterustten Bailey “Lekker slapen, en het lijkt er op dat ie dat ook al zegt, maar kan het af en toe ook niet verstaan. Bailey is ook erg speels, af en toe maak ik van een keukenrol een verstop plekje met een paar noten er in, uiteinden dicht vouwen en dan een keer rammelen, dan neemt ie de rol mee op de stok en sloopt hem helemaal, en ook met enige regelmaat krijgt ie verse wilgen takken uit eigen tuin en die sloopt ie ook lekker, dat geld tevens voor zijn zit stokken, heb de stokken die bij de kooi horen al lang weg gedaan en dikke verse takken er voor in de plaats gedaan, kan ie lekker af pellen en is ie kaal dan krijgt ie weer een nieuwe, ik heb dan wat te doen (takken zagen) en Bailey heeft wat te doen, en zo blijven we bezig. Sinds eind Maart heb ik de vleugels geknipt van Bailey, en wel hierom. Dan kan ie lekker mee naar buiten los een beetje scharrelen op de standaard en zo nodig lekker in het zonnetje (als die er is). En ik ben al een aantal keren met hem naar straat geweest om hem aan allerlei geluiden te laten wennen, is wel grappig, want heb 1x gehad dat er mensen langs kwamen met een jong hondje, en zeggen ze “ Zo dat is wat anders dan een hond “ ja dat hadden ze goed gezien.
Ik was wel blij dat ze aan de over kant van de straat bleven staan want Bailey had al genoeg van de indrukken dat ik hem zomaar mee nam naar straat toe, dus elke keer een stapje verder. 1X ben ik naar een overbuurvrouw gelopen, en toen schrok Bailey even en vloog van de arm af, gelukkig netjes naar beneden, dus niks aan de hand. Nu Bailey niet meer goed kan vliegen is de band wel sterker geworden, het is een pittige vogel met een eigen willetje, en een heel ander karakter dan mijn helaas overleden Rauna, die was veel rustiger. En ik dacht bij elk ding wat ik bij Bailey doe aan Rauna. Maar nu Bailey is geknipt word de band wel sterker. Gelukkig. Want blijven vergelijken is niet goed natuurlijk, maar automatisch doe je het toch.
En dat zal nog wel even zo blijven ben ik bang voor en zal anders gaan worden als ik Bailey meer dan een jaar zal hebben en dat is rond september, dan kan ik het jaar van Rauna afsluiten, al zal ik HEM nooit vergeten. Voor Bailey heb ik ook een "snoep bakje" dat wil zeggen dat er alleen verse noten in zitten. Para noten. Walnoten gepeld en ongepeld, en macadamia, en die laatste hoeft ie gewoon niet en Rauna daarentegen was er dol op. Zo zie je maar weer dat vogels ook verschillende smaken op na houden wat ze wel en niet graag lustten.

Sinds 16 April heb ik een extra zitstok bevestigd op de kooi zodat ie wat meer kan klauteren met een zitring eraan geschroefd, al is ie daar nog niet gek op, maar dat zal nog wel komen. En voor de rest krijgt ie regelmatig verse wilgen takken, appeltakken heeft ie ook al gehad maar was niet de favoriet. Voor de rest is het een eigenwijze donder, want vanaf dat de vleugels geknipt zijn is hij natuurlijk veel vaker los. Maar nog steeds ben ik bezig om duidelijk te zijn dat ie niet altijd zomaar door de kamer heen mag lopen, en dan zeg ik: Op de stok, en 17 april leek het er op dat ie het zelf ook al zei. Maar s'avonds rond een uur of 9 krijgt ie wat meer aandacht in de vorm van ff lekker bij me zitten en kroelen en overdag heb ik hem al eens op de schouder mee genomen toen ik aan het stofzuigen was, en een walnoot, al krijgt ie die ook wel op andere tijdstippen, want ik weet uit ervaring als je altijd alles op een bepaalde tijd doet ze er erg snel aan wennen en als het dan een keer niet gebeurt zijn het net kleine kinderen dan gaan ze zeuren, of schreeuwen of aandacht trekken. Een ding vind ik tot nu toe erg jammer en dat is dat er niet veel mensen zijn die ook zo'n grote vogel eens op de arm willen hebben, de meeste die ik kan zijn er huiverig voor en dat merk ik dan al aan Bailey want dan wil hij ook niet bij die persoon zitten, ze voelen het gewoon. Alleen mijn dochter die is nergens bang voor en die heeft hem ook op de arm gehad en geaaid en Bailey was zo verbouwereerd dat ie niet durfde te bijten. Al met al is het erg leuk en gezellig om zo'n Blauw gele ara in huis te hebben, al klaagt mijn man wel af en toe (dit i.v.m. dat Bailey wel eens zit te smeren met eten e.d.) maar ja dat neem ik op de koop toe. Intussen is ie ook al twee lange staartveren kwijt, en helaas zijn er ook een paar afgebroken, maar er zijn alweer twee staartveren in de maak zeg maar want er steken twee dikken hulzen in zijn veren pak en 1 kleintje, het lijken net kleine penseeltjes, wat natuurlijk weer mooie veren zullen worden, en een maand geleden zat ie ook ontzettend in de rui ohoh wat een pluizen vlogen er door de kamer, maar daar zijn ook allemaal nieuwe veren voor terug gekomen. Dit was het weer even van de afgelopen maanden, tot de volgende keer.
@ Karin Rijgwaard.
@ Groeten van Karin en Bailey


BLAUWKEELARA

Deze keer wil ik het eens hebben over de blauwkeelara of caninde ara Ara glaucogularis Dabbene, 1921. Deze uiterst zeldzame ara lijkt op het eerste gezicht veel op de bekende blauwgele ara Ara ararauna (Linnaeus, 1758), maar is bij nadere beschouwing toch duidelijk van laatstgenoemde te onderscheiden. Het blauw van de blauwkeelara is iets lichter van kleur en voorzien van een turquoise-achtig tintje. Het naakte aangezichtsveld, dat zich bij de blauwkeelara beperkt tot de teugels en omgeving van de ogen, is bezet met donkergroene veertjes die een stoppelachtig aandoend patroon te zien geven. Wangen en keelstreek van de blauwkeelara zijn blauw, de keelstreek van de blauwgele ara is goeddeels zwart. Tot aan het begin van de zeventiger jaren werd deze ara door velen nog beschouwd als een ondersoort van de blauwgele ara. Vandaar ook dat in talrijke boeken en publicaties van vóór die tijd deze vogel de wetenschappelijk naam Ara ararauna caninde draagt. Bekende ornithologen waaronder Forshaw, Ingels, Reinhard en Wolters zijn echter op grond van hun onderzoekingen tot de conclusie gekomen, dat de blauwkeelara een zelfstandige soort is.

Herkomst en biotoop
De blauwkeelara leeft volgens Ridgely (1980) vermoedelijk alleen nog maar in Bolivia in de omgeving van de stad Trinidad. In vroegere tijden kwamen deze vogels ook voor in Paraguay en in het noorden van Argentinië. De blauwkeelara bewoont de galerijbossen aan meren en rivieren; komt ook voor in bladverliezende bossen en in vlak, moerassig, halfopen landschappen. De blauwkeelara behoort tot de met uitsterven bedreigde soorten en staat op Lijst 1 van de Wet budep. 

Avicultuur
Deze prachtige ara komt in Europese collecties slechts sporadisch voor. Zover mij bekend alleen in het wereldberoemde vogelpark Walsrode, Zoo Berlijn en Loro Parque, Teneriffe. In 1976 kreeg de bekende Dr. R. Burkard, Zwitserland, via Ch. Cordier twee koppels van deze zeldzame vogels, die in de bossen van de Boliviaanse provincie Cochabamba gevangen waren, in zijn bezit. Verder zijn in 1982 nog een tiental exemplaren in Europa binnengekomen. Niet bekend is, waar deze zijn gebleven noch of er hiervan nog in leven zijn. Volgens R. Reinhard, Zoo Berlijn, is de blauwkeelara tijdens de acclimatisatieperiode gevoeliger dan de blauwgele ara. Dit zowel wat betreft het wennen aan de nieuwe omgeving als de omschakeling op andere voeding. Na de acclimatisatie onderscheiden ze zich qua voeding en verzorging niet van andere ara's. Dr. Burkard ervaart de blauwkeelara als beduidend schuwer en veel minder bereid dingen aan te leren dan de blauwgele ara.

Fok
Het eerste broedresultaat met de blauwkeelara werd vermoedelijk behaald door de Zuid-Afrikaanse Gill du Venage uit Transvaal. Tussen 1980 en 1983 bracht haar koppel vier jongen groot. In de zomer van 1984 kreeg men in het bekende 'Loro Parque' in Puerto de la Cruz op Teneriffe een jong op stok. De volière waarin het betreffende ouderpaar verbleef is 5,10 m lang, 3,60 m breed en 4,20 m hoog. Alleen de frontzijde en bovenkant zijn van gaas de achterkant en de beide zijwanden bestaan uit metselwerk. De broedgelegenheid bestond uit een gewone nestkast met een bodemoppervlakte van 50 x 60 cm en een hoogte van 80 cm; diameter invlieggat 12 cm. Op de bodem van de nestkast was een ongeveer 10 cm dikke laag vermolmd hout en houtspaanders aangebracht. Ongeveer veertien dagen voordat het eerste ei gelegd werd, betrok de pop het nest. Ze kwam er alleen af om even wat te eten of gevoerd te worden en om zich te ontlasten. Op 10 juli werd het eerste ei gelegd; grootte 44 x 34 mm. Het tweede ei volgde na drie dagen; grootte 42 x 32 mm. Beide eieren bleken bevrucht, maar in het tweede ei stierf het embryo vroegtijdig af. Op 5 of 6 augustus - de precieze dag is niet bekend omdat niet elke dag nestcontrole werd gehouden - werd de jonge ara geboren. Hierdoor is de broedduur voor de blauwkeelara gesteld op 26 à 27 dagen. Na vijf maanden was het jong net zo groot als zijn ouders en alleen te herkennen aan de lichtere kleur van de iris en de kleur van de wangen, welke donkerder is dan bij volwassen exemplaren. Het voedsel bestond uit een zaadmengsel voor ara's, gekiemd zaad, allerlei soorten groenten en fruit, geweekt witbrood aangevuld met vitaminen en mineralen en kleine stukjes hardgekookt ei. Als knaaghout werden elke week verse pijnboomtakken ter beschikking gesteld.

Bron: Foppe Lanenga @ Parrot Sanctuary.
YouTube-link: http://youtu.be/OF2W6tSSQGI (05.36 min.)
Zie ook deze bijbehorende site: http://www.parrotcare.org/Founder.html, voor meer informatie. 

Veel reactie op voeding.

Deze week weer veel pellets vragen en veel mensen willen meer geven dan een soort. Vreemde is dat is helemaal niet nodig. Dat is menselijk en we denken dat dit beter is. Maar dat is niet zo. Het samen voegen van verschillende pellets haalt je hele voedingsschema/ protocol/ waarde van voeding door de war. Sterker nog het een breekt het ander af en je hebt GEEN volwaardige voeding meer. Kies voor een merk pellet en geef daarbij toevoegingen als variatie. MAAR zorg wel dat de hoofd voeding de pellets is, want meer dan 10% aan toevoegingen is ook afbraak van je noodzakelijke dagelijkse voeging. Variatie vul je aan met toevoegingen, maar beperk je daarin. Maak keuzes. Weet ook dat de meeste pellets vormen niet de zelfde hoeveelheid aan vitamine waarde bevat. Scenic heeft een extra waarde aan vitamine A. Ook geweekt houd deze pellet zijn juiste waarde aan. Je kan niet over doseren. Maar je hebt ook geen te kort! Dat is door toevoeging van vezels en speciale samenstelling onderbouwd en goed verteerbaar gemaakt. Bij de meeste pellets geeft men te veel bijvoeding, waardoor de energy waarde van de pellets nihil word. U geeft uw vogels dan te weinig vitamine A en dat geeft problemen bij bv. edels. Te weinig kalk dat geeft problemen bij bv. de grijze roodstaart. Scenic heeft daar een optimale verhouding voor en met minder heb je nog voldoende vitamine A die zo belangrijk is voor de meeste vogels maar met name bij de edel papegaaien. Scenic voor de meeste vogels een optimale pellet. Het lijkt wel reclame voor eigen parochie, maar wij gaan voor perfect, niets minder. Zeker voor de huiskamer vogels. In de kweek spelen we ook meer met voer, omdat we daar vogels in broedstemmig willen brengen. Maar bij twijfel neem contact op bij dierenartsen als Peter Bastiaansen of Hedwig vd Horst. Vraag hun mening.

Geef je andere pellets, is geen probleem! Het is een eigen keuze en er zijn vele merken goed. Maar dan moet je wel rekening houden met “de regels“ van dat voer. En vaak nog extra kalk eiwitten en vitamine A toevoegen. Als men dat voer geeft met teveel extra’s waardoor de waarde van die pellet sterk verminderd. Goed lezen en je verdiepen in wat je geeft! En niet zomaar alles geven en mengen! Denk voor de dieren niet menselijk! Vogels eten soms dagen aan een boom omdat die juist dan, in die periode, de meeste vruchten geeft. Dan is er geen variatie, maar wel de juiste voeding voor die periode van het jaar. Dat weten ze precies en maken in de natuur de juiste keuzes. Hier moeten ze het doen met wat wij aan bieden. En goed is goed. Maar weet wel wat goed is.

Vaak door gebrek aan vitamine ontstaan er droge veren en door die droogte ontstaat er jeuk. Verdroging is niet goed voor de huid en de veren. Ik raad aan, dan iedere dag even te sproeien. Niet zeik nat maar voldoende om zich te poetsen en huid en veren in orde te krijgen. Je kan dat met gewoon water doen, of je gebruikt wat Aloë Vera in water! Meer info: http://www.aloe-vera-direct.nl/Aloe_Vera_Dierenverzorging.html 
Of geef eens een kuurtje  brandnetelthee. Dat pept op van binnen uit! Daarnaast  is misschien je voeding te droog (keuze pellets ) en pas je daarop je extra aan! Geef dan eens wat vetter zaad als afwisseling. Premium zaad of een palmnoot. Macadamia noot (vers zonder zout). Deze bevat ook veel vitamine (A) en is vetter.

Let wel een vogel moet goed door de rui komen en dan in die periode geef je extra ei voer met noot. Kiemzaden zijn gezond evt. mengen met ei voer! Maak het rul, dan eten ze het beter. Droog ei voer is niet echt iets voor een papegaai! Ook nu telt dat je dat minimaal toevoegt aan een goede pellet, denk daarbij aan een eetlepel per keer. Doe dat maar eens een paar weken en samen met sproeien zal de vogel beter in de veren gaan zitten. Voorkomen is beter dan genezen dus snel actie is belangrijk. In voorjaar en najaar ontstaan vaker de veer problemen! Kachels die aan en uit gaan en de ruimtes verdrogen.

Te veel mensen geven te veel voer (mensen alles samen en dat is fout) en dan kan een vogel zelf kiezen en kiest wat lekker is, niet wat gezond is !Vaak zijn dan de vogels te dik, en komen slecht in de veren. En met grote gevolgen. 
Veel antwoorden op uw vragen zijn te vinden op deze Scenic- site: www.scenic.birdfood.nl
Amerikaanse site: http://www.scenicbirdfood.com/

Heeft u wat meer tijd lees dan ook de wetenschappelijke onderzoeken en bevindingen van deskundigen over dit voer. Dat zegt genoeg. Klik op de linken… Fijne middag !
Information and Resources
Helpful Links
Nutrition Resources
Research Documents
Literature Downloads

Zoooooooooooooooooooooooooo Leuk !!! 
http://www.youtube.com/watch?v=iB52iP2a_MY  
http://www.youtube.com/watch?v=fDQ6DR6K3Hk  
http://video.nl.msn.com/watch/video/parrot-really-wants-a-kiss/1jhq8vghz?cpkey=3602cbb1-2566-4ab9-b9b1-b8e3688055e7||||

Twee kuikens in huis. Kaya en Kleintje (is nog vrij)

Vriendelijke Groetjes
Ed en Thiely de Moor
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
www.akala.nl

Alles over goede voeding  www.birdfood.nl
PDD Research Fonds  www.pddfonds.com
Bird- Symposium www.birdsymposium.nl

Boek:
Papegaaien van A tot Z
Te koop bij  www.birdfood.nl

Foto en tekst @ Fam de Moor
Gebruikt u foto's, film en/of teksten: Vraag dan eerst toestemming.
Foto’s en tekst van andere worden met toestemming gebruikt in ons dagboek, en in dagboek-archief opgeslagen voor hergebruik. 
Onze dank hier voor