Natuurlijk wacht iedereen in spanning naar de afloop van het verhaal van Roebie.

We starten met een nieuw Column  ”Dierenartsen aan het woord “
Zullen we maar snel beginnen!

Roebi 2 mei 2008
Rust heeft Roebie goed gedaan.

Dit is de beste middag na het ziekenhuisbezoek.

Roebie heeft tot laat in de middag rustig op zijn slaapstok gezeten.

Is daarna gaan eten en drinken. Hij heeft vandaag 4 powertraets gegeten en 15 gram juveniele. Daarnaast is zijn ontlasting te nat, maar dat wilde de artsen graag zien nu. Beter te nat nu dan te weinig vocht binnen.

5x een medicijn via druppels op vruchtjes, dat scheelt een spuit en stress. Alleen 2x 1 ml gaat via de spuit. Het smaakt naar banaan wat Roebie graag lust, alleen de spuit moet hij aan wennen.

Ook zijn gewicht is weer gestegen naar 435 gram. Het hoogst gemeten nu. En Roebie heeft toch veel natte poep.

We hebben nu het idee dat het omslagpunt is bereikt, al moeten we niet te vroeg juichen.

Want, wat brengt morgen weer. Zelf denken we dat Roebie blijft leven en stapje voor stapje weer de oude moet worden.

Toch laten we hem in zijn bench rusten, al gaat hij daar soms wel in op zijn kop hangen.

De woordjes van Roebie gaan weer de kamer rond, dus zijn we behoorlijk gelukkig.

Ook morgenochtend verwachten we weer een terugslag, maar weten nu dat de medicijnen dit weer optrekken.

3 mei 2008

Gisteren heeft hij zitten eten als een bootwerker. De spuit gaat hij nu wat minder angstig bekijken, al vindt hij het nog steeds niet fijn.

De smaak is wel lekker, maar 1 ml moet soms in 7 keer naar binnen. Ten eerste kan hij zich hierin verslikken met alle gevolgen van dien. En bij een te grote hoeveelheid, schut hij het uit zijn snavel.

Er zijn al wat punten van spuiten half doorgebeten. Deze knippen we nu af om geen plastic in zijn bekje te krijgen. Ook willen we Roebie niet een grote spuit dwars in zijn bekje duwen om deze open te houden. Die schut hij toch weer los en is alleen maar vervelend voor hem.

Vanmorgen was hij nog erg moe en wilde niet uit zijn bench. Gisterenavond heeft hij niet het antibraakmiddel gekregen, daar we hiermee moeten stoppen om sufheid te voorkomen. Er zit hiervan vast nog wel iets in zijn lichaam, maar er zijn tot op heden geen braakneigingen.

Uiteindelijk met veel vrolijk praten is hij bij Heleen opgestapt en heeft hij de druppels op wat vruchtjes binnen gekregen. Roebie was voor dat hij ging eten om 10.25 uur 431 gram. Gisteren om 12.00 uur was hij 435 gram, maar had toen al veel gegeten. Zijn ontlasting gaat er steeds beter uitzien. Hij heeft ook 4 powertraets op en wat juveniele. De rest van de 16 gram juveniele krijgt hij straks. Verder eet en drinkt hij wel.

We moeten het vertrouwen van Roebie terug gaan winnen. Hij wil nu niet zo snel meer opstappen voor te douchen. Toch misschien bang dat er weer wat in zijn bekje geduwd wordt. Roebie lijkt op de goede weg. Praat weer veel woordjes, maar zit heel erg veel te rusten op de stok in zijn bench.We zijn er nog lang niet en wachten met verlangen tot hij helemaal zonder medicijnen mag. Dan kunnen we pas echt zeggen of hij lichamelijk beter aan het worden is. Nu hebben we toch ook de gedachten dat de medicijnen veel werk doen en hem wat vrolijker maken.

Gisteren heeft Roebie de hele dag zitten eten. ze zeggen dat ze een inhoud kwijt kunnen van een pingpongbal. Voor ons gevoel eet hij er meer dan één. Roebie laat nog steeds kreungeluidjes horen van vermoeidheid en zit daarom nog steeds in zijn bench. Gisteren hebben we hem weer gewogen, het ziekenhuis wil dat we hem iedere ochtend en avond wegen en bij houden. Normaal wegen we 1x per maand. Gisteren woog Roebie 460 gram, terwijl zijn hoogst door ons genoteerde gewicht voor de vergiftiging 456 gram was. Gemiddeld zat Roebie voor zijn ziekte rond de 453 gram. Vanmorgen geeft Roebie wel een betere indruk dan de andere ochtenden. We zijn vrijdagmiddag wel op advies van Dr. van zeeland gestopt met het geven van de antibraakmedicijnen, daar Roebie daar ook suf van kan zijn. Normaal mag hij niet meer zo moe zijn nu.

Maar dat is Roebie nog wel. Gisteren rond 18.30 uur heeft hij even een kokhals beweging gemaakt, maar is daarna weer verder gegaan met eten. Het lijkt erop dat het zonder dit medicijn er nu in blijft, maar er kan altijd nog iets van de medicijnen in zijn lichaam zitten.

Met een betere indruk bedoelen we dat hij zat te kletsen in zijn bench vanmorgen, maar klimmen in de bench zit er nog niet in. Hij blijft op zijn stok zitten. Het gewicht van Roebie was vanmorgen 453 gram. Is natuurlijk prachtig dat hij terug is op zijn oude gewicht, maar met nog wel twee medicijnen. Vanaf 13.45 uur is de doek weer over de bench heen gegaan om uit te rusten. Hoeveel dagen zal dit nog gaan duren?
Hopelijk dat we dinsdag toestemming krijgen om even naar buiten te gaan met Roebie, hangt ook van zijn vermoeidheid en weerstand af. Nu durven we het niet aan.

Hij blijft maar moe, maar heeft natuurlijk erg veel sappen van de plant binnen gekregen.

We hebben vanmorgen een mail ontvangen van Dr. van Zeeland. Gisteren hebben we de tekst naar haar doorgezet die we hebben ontvangen van enkele leden over het bericht wat Dr. Bastiaanse heeft geplaatst in het dagboek van een kweker.

We hebben daarbij ook nog wat vragen neergezet, daar we dachten dat ze deze dinsdagochtend zou gaan lezen.Ze vertelde ons dat ook zij door heeft gekregen dat de plant bij het gif centrum niet bekend staat als giftig. Heeft toen in hun eigen bibliotheek enkele boeken nageslagen waar andere berichten naar boven zijn gekomen. Morgen mag Roebie ook de medicijnen voor zijn hartje te versnellen niet meer hebben. Best een beetje eng, daar niemand weet hoe het hartje zal reageren als het medicijn is uitgewerkt. (duurt ongeveer 8 uur) Dit om dinsdag een goed hartfilmpje te kunnen maken. Ook wil ze een echo maken om te kijken of het hartje niet is beschadigd, (groter of kleiner geworden) daar we anders medicijnen mee krijgen voor Roebie. We hopen dat Roebie het gaat redden, denken het zelf wel, maar het blijft een prooidier wat zich beter voor doet dan het is.

En als hij de rest van zijn leven medicijnen moet hebben voor het hartje, dan moet dit maar.

De kosten die we gaan krijgen wegen niet op tegen het leventje van Roebie.

Ook vanmorgen heeft hij weer flink zitten eten. Zijn ontlasting van vannacht zag er prachtig uit. Soms denken we weleens, zou hij zich niet dood eten? Powertraets moeten we in 8 stukjes snijden, daar Roebie het anders niet eet. Alles moet momenteel klein zijn. En het gaat op zijn gemakje. We hebben wel een andere manier met de spuit ontdekt. Heleen neemt Roebie zittend op een eet stoel tegen haar rechterborst. Kan met de linkerhand Roebie goed tegen haar aandrukken en met haar rechterhand zijn bekje vast houden.

Ik ga links achter Heleen staan en geef achter Heleen langs rechts steeds een beetje uit de spuit. Iedere keer als er wat in zijn bekje zit haal ik de spuit uit het zicht. Soms hoor je ook nu wat windjes bij de poepjes van Roebie. Misschien door te gulzig eten.

5 mei 2008 Vanmorgen voor 7 uur heeft Heleen voorzichtig Roebie uit de bench gehaald. Opstappen wilde hij niet, veels te vroeg dacht hij. Dus heeft ze haar hand voor hem gehouden en één hand op zijn rug gelegd. Toen stapte hij netjes op. Is ook geen tijd 7 uur, als je anders tot 10 á 10.30 uur heerlijk blijft uitslapen. Toen de 1 ml antibiotica gegeven. Daarna zijn Roebie en Heleen weer lekker gaan slapen.

Roebie in de bench en Heleen weer in haar bed. 10 uur is Heleen opgestaan en heeft de doek van de bench gehaald. Ze heeft zich eerst gewassen en in die tijd kon Roebie waker worden. 10.15 uur heeft Roebie voor het laatst druppels gekregen voor het hartje. Morgen moet er weer een ECG en mogelijk een echo gemaakt worden. Roebie had geen trek in zijn banaan. Zit nu op gewicht en eet niet meer zoveel als de afgelopen twee dagen. Zonder eten was Roebie vanmorgen weer netjes 451 gram.
Heleen heeft al het eten uit de bench gehaald, behalve water en de stukjes banaan met daarop de druppels. Uiteindelijk heeft hij de banaan met de druppels opgegeten, waarna er 10 gram juveniele in het bakje is gegaan met drie powertraets. Toen dit ook op was kon zijn gewone voeding met zo nat mogelijk fruit, peer, druifje, mandarijn (dat wil men van het ziekenhuis, tot we dinsdag zijn geweest) in zijn bench.

Roebie was vandaag wat vroeger met praten als gisteren. Ook onder zijn doek zat hij te brabbelen, wat weer voor het eerst was.

Maar Roebie is nog steeds erg moe. Dr. van Zeeland gaf gisteren in een mail aan dat mogelijk de hoeveelheid druppels voor het hartje toch iets te laag is ingeschat. Maar deze zijn berekend op het gewicht van 409 gram in het ziekenhuis. Te veel zou ook slecht zijn. En we praten hier over 0.16 ml. Drie grote druppels. Juist met deze hoeveelheden is het moeilijk voorschrijven. Een overdosis is gauw gemaakt. Morgen weten we meer. Vanaf 16.45 uur kwam er weer leven in Roebie. de woordjes gaan weer door de kamer. het aparte klikgeluid wat al vele leden hebben gehoord tijdens een wandeling komen ook voorbij. dat geluidje maakt Roebie als hij het naar zijn zin hebt.

Gisteravond even over 20.00 uur woog Roebie weer 460 gram. het lijkt erop dat hij weer op gewicht blijft. Zijn ontlasting ziet er mooi uit, al is het tussendoor wel erg nat, maar dat komt door de teveel aan vochtig fruit.

Ook net zijn er weer wat powertraets en juveniele gegeten. Het lijkt dat de medicijnen voor het hartje niet gemist worden. Het blijft ongeveer 8 uur in zijn lichaampje. Het zou nu ongeveer wel merkbaar moeten zijn, maar het kletsen is nog niet gestopt.

We zijn blij als we morgen de uitslag hebben.

6 mei 2008 Vanmorgen was het gewicht van Roebie 443 gram, 8 gram minder dan gistermorgen. Maar na een inhaalslag van eten als een bootwerker is Roebie weer terug in zijn normale eetpatroon zoals voor zijn vergiftiging.

8.45 uur heeft Roebie zijn antibiotica gekregen en heeft zowaar in de ochtend al wat praatjes. Heeft nog wat powertraets, juveniele en vruchtjes gegeten. 9.15 uur zijn we naar de auto gelopen, daar we om 10.30 uur onze afspraak hadden staan.

Door twee ongelukken die onderweg waren gebeurd kwamen we pas 10.45 uur aan op de faculteit voor dieren.

Nadat een assistente alle gewichten, die we bij hebben gehouden en de tijden van het toedienen van de medicatie in de computer te hebben gezet, kwam dr. van Zeeland. Die zag een heel andere vogel dan vorige week. En een vogel die ook direct hallo tegen haar zegt. Het hartje werd eerst gewoon beluisterd. Maar daar Roebie nu niet meer zo rustig bleef zitten als vorige week, was ze toch wel wat voorzichtiger met de oranje snavel. Toen Roebie de witte jassen zag, gingen zijn ogen al pimpen.

Dr. van Zeeland was direct al positief bij het horen van het hartje, er hoeft dan ook geen ECG gemaakt te worden. Waarom die vervelende knijpers op de vleugels en poten als het hartje goed klinkt. Ook een echo is nu niet nodig. Roebie staat stevig op zijn poten en ook de ogen staan weer goed.

Gelukkig heeft Roebie diverse poepjes laten vallen, die gebruikt werden voor controle. Ze zien er mooi uit.

Het aantal bacterie dat vorige week werd ontdekt, was geslonken tot haast het 0 punt. Ze heeft er misschien nog één of twee waargenomen in de ontlasting, maar daarvoor moest ze heel goed zoeken. Het advies is dan ook tot vrijdagavond de antibiotica te geven, dan moet het zeker weg zijn. Verder heeft Roebie zeker nog wat weken nodig om te herstellen. Dood gaat hij niet meer aan deze ziekte. Ook mag hij vanaf vandaag korte stukjes naar buiten en adviseert ze hem nu niet meer in de bench te houden, maar gewoon in zijn eigen kooi. Uiteindelijk kent ieder zijn eigen vogel het beste en is er niet een standaard advies te geven.

Mochten we merken dat het toch niet goed gaat, kunnen we altijd een mail sturen, deze leest ze iedere dag uit. Maar zelf geef ze aan niet te verwachten dat dit nodig mocht zijn.

Daar we veel vruchten hebben gegeven om voldoende vocht binnen te krijgen bij Roebie kwam het gesprek ook op de pellets. In een brief die we hebben meegekregen, staan er enkele, maar het ziekenhuis geeft geen voorkeur aan welke pellet. Wel geeft ze aan dat de HP en de Zupreem in Amerika de top is in de pellet. Haar collega arts heeft zelf een edel pop en geeft happy bird of eco bird. Dat wist ze even niet. Maar ook met extra fruit. Zelf geeft ze aan dat een edel ook op pellet gezet kan worden, al is hun ervaring dat dit moeilijker gaat dan bij andere papegaaien. Dit daar edels vruchteneters zijn van naturen. Dr. van Zeeland geeft dan ook mee naast de pellet zeker voldoende vruchten toe te dienen. Juist van de edel is nog niet een complete pellet op de markt, dit daar men nog steeds zoekt naar wat de edel precies eet in het wild.
Als men dit weet, kan er ook voor de edel een pellet gemaakt worden die geheel aan de voedingsbehoefte voldoet.

We zijn blij dat iedereen zo heeft meegeleefd en kaarsjes heeft gebrand. Roebie is door het oog van de naald gekropen, maar is er gelukkig nog. Nu moeten we hem de tijd geven om weer helemaal de oude te worden.

8 mei 2008 Zijn gewicht zit weer op het gemiddelde van 456 gram. Vanmorgen om 10 uur kwam Roebie even naar beneden onder zijn doek vandaag om wat te eten en te drinken. Daarna heeft hij weer tot 11 uur op de slaapstok gezeten. Toen hij weer naar beneden is gekomen, hebben we de doek van zijn kooi gehaald.Heeft weer heerlijk zitten eten en vanmiddag even rustig in de gesloten kooi gezeten.

Het lijkt of de veren weer een vette glans krijgen en weer plat tegen zijn lichaam aan liggen.

Heeft dagelijks veel powertraets en juveniele gegeten. Er komt weer langzaam aan een normaal patroon in het leven van Roebie en ons. Vanmiddag is Heleen weer met Roebie een stukje naar buiten geweest en in het zonnetje gezeten, met de plantenspuit om Roebie af en toe nat te spuiten.

Het lijkt nu of de stapjes, stappen gaan worden. Maar we moeten wel in ons achterhoofd houden dat er spieren zijn beschadigd (zichtbaar in het bloed) en dat deze enkele weken nodig hebben om te herstellen, evenals Roebie zelf.

Een prooidier zal zich toch beter voor doen als dat hij is.

Het vertrouwen is weer helemaal terug. Roebie stapt weer gewoon op en weet dat er geen spuit meer gebruikt wordt om een medicijn toe te dienen.

Dit was een stukje dagboek over de dagen dat het erg slecht ging met Roebie.

Tot op vandaag Maart 2012 moeten we nog wel 3 maal per jaar de snavel van Roebie laten vijlen en 1 á 2 maal zijn nagels met de dremel in Utrecht. Dit is wat er zichtbaar van is over gebleven.Let daarom ook op blaadjes die van een plant op de grond vallen als de vogel daar bij kan. Het gevaar zit in een klein hoekje, ook al denk je alles onder controle te hebben.

Groetjes,  Heleen en Willem

Ik wil beide erg bedanken voor het delen van dit verhaal.
Thiely de Moor

Vandaag de nieuwe column “Dierenartsen aan het woord”

Met trots kan ik melden dat er 4  dierenartsen zich hebben aangemeld hun kennis te delen met ons allemaal. Dat vind ik fantastisch, want

korte stukjes informatie  kunnen vaak al levensbelangrijk zijn. Ik stel u voor aan :  Hedwig van der Horst en Marianne Mensink , Peter Bastiaanse en Christel Baltus.  Zij zullen hun  kennis en ervaring en wat ze zoal mee maken in de praktijk vanaf nu met ons delen.

Hedwig van der  Horst:
Mijn naam is Hedwig van der Horst. Ik ben ongeveer 20 jaar geleden afgestudeerd aan de universteit Utrecht voor de studie diergeneeskunde. Na een kort omzwerving in het buitenland ben ik 5 jaar verbonden geweest aan de afdeling Vogels en Bijzondere Dieren van dezelfde universiteit om mij te bekwamen in de vogelgeneeskunde. Na deze specialisatie ben ik 15 jaar actief geweest bij de Stichting Nederlandse Opvang Papegaaien (NOP) in Veldhoven. Hier had ik mijn eigen praktijk en was ik verantwoordelijk voor de veterinaire begeleiding van de papegaaien van de stichting. Toen dit park, na het overlijden van de directeur, werd overgenomen door een commerciële organisatie is dit samenwerkingsverband beëindigd en heb ik een tijdelijk onderkomen gevonden in Reusel. Binnen enkele maanden (september 2012) hoop ik naar mijn definitieve locatie in Riel te gaan. Hier zal ik een praktijk openen voor de behandeling van vogels. Van mijn verder reilen en zeilen kunt u zich op de hoogte houden via mijn website (die in de maak is maar al wel te vinden op internet), mijn e-mail adres (Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.) of via telefonisch contact (06-54668826).

Marian Mensink:

Na 13 jaar in Diergaarde Blijdorp gewerkt te hebben als dierenarts houdt zij zich ook nu alleen bezig met vogels en bijzondere dieren. Zij werkt in Dierenkliniek de Vogelkelder die onderdeel uitmaakt van Veterinair Centrum Honselersdijk.  Een fantastische uitdaging waarbij zij  gebruik maakt van haar opgedane kennis en ervaring die duidelijk in een behoefte voorziet. http://www.de-vogelkelder.nl/Dierenarts/i94/ Inmiddels is Marian al weer vier jaar verbonden aan het NOIVBD, het Nederlands Onderzoeks Instituut voor Vogels en Bijzondere Dieren waarvan professor Gerry Dorrestein directeur is. http://www.noivbd.nl/ Daar verricht zij met name veel secties op kromsnavels maar ook op andere dieren. Dit onder andere om meer te weten te komen over problemen die bij dieren spelen en zo hopelijk door meer inzicht deze in de toekomst te kunnen bestrijden of vermijden. Sinds December 2011 is Marian verbonden  als dierenarts aan het  N.O.P Nederlands opvang centrum in Veldhoven.
 

Peter Bastiaansen:   

Na zijn studie dierengeneeskunde heeft hij 5 jaar gewerkt in het tropische Zuid Amerika. Daar en ook bij terug komst is hij zich steeds meer gaan verdiepen en specialiseren in de vogelgeneeskunde . Hij is overal bekend als vogel-expert en word dan ook vanuit het hele land bezocht door kwekers en mensen met huiskamer vogels. www.dierenkliniekdebaronie.nl We zijn blij dat Peter ons dagboek aan vult met zijn kennis.
 

Christel Baltus:http://www.plusdierenklinieken.nl/plusdierenkliniek-saendelft  

Christel Baltus neemt ons mee in haar wereld als dierenarts. Sinds 2004 is Christel werkzaam als gezelschapsdierenarts in de Zaanstreek. Naast honden, katten en knaagdieren behandelt ze ook parkieten en papegaaien. Haar kennis en ervaring komt uit cursussen, symposia, boeken, tijdschriften, van specialisten en kwekers. Helaas is er nog veel onwetendheid over het houden van kromsnavels bij veel vogeleigenaren en ook dierenartsen. Daarom werkt ze hard aan voorlichting via informatie-avonden in de praktijk, bij de lokale vogelvereniging, bij de dierenbescherming en informatie op de website. Zo hoopt ze met haar enthousiasme mensen aan te sporen tot het verantwoord en gezond houden van kromsnavels.
 

“Dierenartsen aan het woord”

We starten het column met  @ Hedwig van der Horst

VIRUSSEN

Virus-infecties zijn bij onze vogels frustrerende ziekten. Er bestaan geen afdoende medicijnen tegen virussen en als je niet oppast, dan besmetten de zieke vogels ook nog de anderen. Het enige wat je kunt doen is zo snel mogelijk laten testen zodat je wie er besmet is, en deze vogels apart zetten of verwijderen uit het bestand.
Nu het jonge-dieren-seizoen weer voor de deur staat, wil ik u, met het onderstaande verhaaltje wijzen op het belang van testen. In dit stukje beschrijf ik drie gevallen die vorige week bij mij op de praktijk kwamen.
De eerste die zich aandienden was een moeder met een negenjarig dochtertje. Het kindje had voor haar verjaardag (enkele maanden geleden) twee agapornisjes gekregen. De dieren waren gekocht in een dierenwinkel. Ze zagen er goed uit en de afgelopen maanden leek er niets aan de hand. Moeder had al langere tijd een agapornis, dus zij had ervaring met deze dieren en alles leek prima. Er was echter een klein dingetje: de ene vogel had zoveel jeuk en bij de andere zaten de veertjes niet helemaal mooi strak. Om een lang verhaal kort te maken: ik heb de diertjes getest. Na een week kwam de uitslag: bek- en verenrot. Ik heb de diertjes laten inslapen. Moeder en dochter kunnen nu 3 maanden in spanning wachten tot de agapornis van moeder getest kan worden. Misschien is hij besmet, misschien ook niet.....
Enkele dagen naderhand belde een man mij ongerust op. Hij had een grijze roodstaart papegaai van vierentwintig weken oud. Het dier at goed zelf, maar sinds een dag zat hij wat slomig op stok. Deze man had al eerder een grijze roodstaart-kuiken gekocht. Dit dier was binnen enkele weken dood. Bij sectie was de diagnose kliermaagverlamming (PDD) gesteld. Na deze nare ervaring was de man extra voorzichtig geworden. Op mijn advies wachtte hij een dag om te zien of het dier misschien opknapte, maar toen dat niet gebeurde stond hij bij mij op de stoep. De vogel kon toen al bijna niet meer lopen, at niet meer was uitgedroogd en begon een darminfectie te ontwikkelen. Ondanks dat de uitdroging en infectie behandeld werden was het dier de volgende dag vrijwel helemaal verlamd. Met tranen in zijn ogen heeft de eigenaar de verstandige beslissing genomen om het dier te laten euthanaseren. Een dag na het overlijden kwam de uitslag binnen: PDD of kliermaagverlamming. Gelukkig had deze man de vogel gekocht bij een goede dierenwinkel die hem helemaal schadeloos stelde. Maar voor het verdriet dat deze man had, die nu voor de tweede keer een door hem zo fel begeerde grijze roodstaart papegaai moest afgeven, was geen compensatie goed genoeg.
Aan het einde van de week belde een man die al veel langer bij mij komt. Hij had een mannelijke papegaai gekocht om bij zijn pop te zetten. Het had hem veel tijd en moeite gekost om het dier te vinden want ze waren van een nogal zeldzame soort. Hij wilde dat ik zijn man op alle veel voorkomende ziekten zou testen. Ook al was het dier ruim volwassen en dus de kinderziekten voorbij en ondanks het feit dat de verkopen zei dat de vogel al jaren bij hem zat. Mijn klant had in het verleden teveel nare ervaringen gehad. Dat was een geluk bij een ongeluk, want nu kwam hij er binnen enkele dagen achter dat ook deze vogel besmet was met het Bornavirus dat kliermaagverlamming of PDD veroorzaakt. De nieuwe vogel zat nog in quarantaine. Hij kon de vogel teruggeven en zijn geld terugeisen.
De moraal van dit verhaal lijkt me duidelijk: als je een kromsnavel koopt, laat hem dan meteen testen voordat je je eraan hecht en voordat het dier je andere vogels kan besmetten.

@ Hedwig van der Horst Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of via telefonisch contact 06-54668826.
 

Edel- Kweek  April 2012 

In huis

nog bij de ouders

2 april net geboren

2 weken oud

Ik kijk in de blok ,alles gaat goed en ik ben tevreden De kuikens gaan gelijk op en het lijken twee vogel van een geslacht te worden.

3 weken oud 25 Maart

Allebei geringd  met nummer 1 en 2 de jongste is nog te klein. En of bij nummertje 2 de ring blijft zitten is de vraag. De dons groei gaat zeer goed en geleidelijk aan en de kopjes laten al wat kleur doorschijnen Maar we  zien nog niet wat het is .We laten de kuikens bij de ouders . Dit is voor beidde een gezonde situatie. De kleinste is nog steeds echt de kleinste. Het verschil is mega groot.

31 Maart  Geen goed nieuws Ze zijn 4 weken en we vinden het middelste kuiken ongevoerd dood in de blok .Of dit te maken heeft met het ringen ? Zou kunnen. Of is drie toch weer te veel .Moeder heeft het kuiken niet gevoerd. De twee andere kuikens groeien goed. .Alhoewel de grootste echt groot is en de kleinste echt klein ,daar zitten dan ook 6 dagen tussen. Of dat te veel is ? We wachten dat toch even af.  Maar risico willen we niet nemen. Normaal halen we uit met 5 weken. Of we dat halen is de vraag!

1 April Kaleigh laat haar nestje meer met rust de oudste  gaat zich meer en meer uitstrekken .De kleinste krijgt nu zijn dons pas. Het verschil van 6 dagen is duidelijk te zien nu en de vraag is ,is dat niet te groot dat verschil. Krijgt de kleinste wel genoeg te eten. Ik ga bewust foto ’s maken om te zien of het kuikentje aan komt en groeit. Als dat niet zo is besluit ik ze beidde uit te halen.

3 April De oudste is een mannetje is. Kaya is zijn naam. De kleinste blijft achter. Ik besluit deze uit te halen.

4 April Kuikens zijn in huis.  Oudste is 4 ½ weken en kleine is 3 ½ weken. Ze krijgen 4 x daags Weaning . De grootste eet er 10 per keer en ik bouw dat op naar 15 en de kleine zit vol met 3 tot 4 pellets. Ik begin met 4 x daags voeding te geven aan de oudste . Die heeft een perfect gewicht. Maar de kleine  krijgt indien krop snel leeg is 5 keer. 8.00 -12.00 – 16.00- 20.00- 24.00 uur. Verder is er een nestje met een kuikentje bij de ouders  van 4 weken en er is op 2 April een nieuw kuikentje geboren. Dat gaat goed.

In totaal zijn er 4 kuikentjes waarvan er nog 2 vrij zijn.

Waarom kunnen papegaaien praten ?

@  http://www.leerwiki.nl/Waarom_kunnen_papegaaien_praten
@  http://www.kennislink.nl/publicaties/de-taal-van-de-vogels
@  http://en.wikipedia.org/wiki/Alex_(parrot) 

De papegaai men zegt dat er ongeveer 348 soorten zijn . Waarvan de meeste leven in tropische gebieden en sommige papegaaien in subtropische gebieden. Omdat ze uit deze gebieden komen lijken ze goed huiskamer vogels Wanneer je aan papegaaien denkt dan denk je ook aan het nadoen van menselijke geluiden alleen wilde papegaaien doen dit niet, zelfs niet als ze vlakbij menselijke nederzettingen leven. Je moet een papegaai echt het nadoen van menselijke geluiden aanleren.

Papegaaien zijn ook bekend onder de eeuwenoude piraten waarbij de kapitein de papegaai op de schouder droeg als een soort symbool. Dit zie je bijvoorbeeld in de film : Pirates of the Carribean en in meerdere films komen dan ook papegaaien voor denk daarbij ok aan Rio. Papegaaien proberen vaak aandacht te trekken, en doen  allerlei menselijke geluiden na , zelfs menselijke handelingen.

Maar hoe kan dat eigenlijk, pratende papegaaien ?

Ik wilde dat wel een weten en ben dus maar weer eens in de boeken gedoken om wat meer info te vergaren dan het simpele antwoord ze hebben een syrinx. Een van de redenen is dat de bovenkaak van de papegaai  los kan bewegen ten opzichte van de onderkaak ,waardoor bepaalde klanken geproduceerd kunnen worden. Ze kunnen lage klanken produceren die lijken op de klanken van de mensen Een andere reden is omdat papegaaien een ander soort stemband hebben en een lange luchtpijp waar geluiden geproduceerd kan worden net zoals bij de mens de syrinx.

Papegaaien praten eigenlijk niet echt ze imiteren wat een mens zegt. Papegaaien betekent eigenlijk onnadenkend napraten. Waarom doen papegaaien dat dan!  In het wild imiteren papegaaien andere papegaaien omdat ze elkaar als groepsgenoten zien. Wanneer je dus een papegaai tussen de mensen stopt, gaat de papegaai de mens imiteren omdat het dier denkt dat de mens zijn groepsgenoot is. De papegaai is heel sociaal ,hij wil er gewoon bij horen. Het is  aandacht vragen waardoor mensen reageren omdat ze dat leuk vinden. De papegaai vindt het vervolgens leuk om aandacht te krijgen en blijft reageren. Mensen kunnen papegaaien woorden leren.

De Grijze Roodstaart is eigenlijk de beste prater onder de papegaaien, gevolgd door de Amazonepapegaai. Papegaaien zijn niet de enige vogels die kunnen praten. kolibries  en zangvogels kunnen hun wijsjes aangeleerd krijgen. Vogels zoals spreeuwen kunnen zelfs ook van alles na-apen, zoals een papegaai dat als geen ander kan.

Het praten kan ook zeer verschillend zijn de ene vogel praat veel de andere vogel zegt niets .Het kan leuk zijn maar ook frustrerend  ,zeker voor de mensen die op voorhand al denkt ik heb een pratende grijze roodstaart gekocht. Maar als u van naturel stil bent en nooit wat tegen de vogel zou zeggen dan leert deze niet praten. Praten hangt af van diverse factoren , maar vooral aan u en de manier waarop u de vogel traint.
Daar zijn wel technieken voor, maar dan is er geduld en tijd nog om het to een succes te brengen. En sommige vogels praten alles na zelfs de buurman!

Er is bv een verschil in vermogen , in leervermogen .Sommige (papegaaien)soorten zijn van natuur betere sprekers dan anderen. De Grijze roodstaarten staan vaak boven aan als de beste praters. Amazones praten ook goed maar doen dat weer met een totaal ander geluid en niveau. Voorbeelden van goed sprekers zijn de Geelvoorhoofd, (Dubbele) Geelkop, Blauwvoorhoofd en Roodnek. Ook ara's, zoals bijvoorbeeld de Geelvleugel en de Blauwgele kunnen leren te praten, maar doen dit vaak met een luide en rauwe stem. Kaketoes kunnen praten, maar zullen juist vaker een zachtere stem hebben. Maar zowel ara's als kaketoes zijn lang niet zo gemakkelijk te trainen als Grijze roodstaarten en amazones Er zijn ook  parkieten, agaporniden, lories en conures die  praten, maar het zijn over het algemeen de moeilijkere soorten om te trainen. Natuurlijk zijn er uitzonderingen op deze indeling.

Misschien kan je er de vogel op uit zoeken! Dat zou wel leuk zijn. Er zijn dan wat “zaken” waar je op zou kunnen letten. Maar uit ervaring weet ik dat gedrag kan veranderen en een stille vogel druk kan worden door de omgeving of een drukke vogel stil . Maar men kan er van uit gaan dat een vogel die alert is en geïnteresseerd in wat er rondom hem aan de hand is sneller leert. Vogels die luisteren als je praat verwerken vaak beter geluid en gedrag. Ik las dat mannetjes betere praters zijn dan poppen, vooral bij parkieten en valkparkieten. Ik weet niet of dat zo is . En of de leeftijd en de aanwezigheid van andere vogels beïnvloed weet ik ook niet.

Men zegt ook dat jonge vogels, met name die met de hand zijn groot gebracht, zullen gemakkelijker gaan praten dan oudere vogels. Ook dat weet ik niet. Wat ik wel weet is dat de beste leeftijd om te beginnen met trainen is zo tussen de 4 en 6 maanden. Tussen de 6 en 12 maanden nemen de grotere soorten het meeste op. Ik weet dat jongere vogels al wel snel kunnen beginnen met het oppikken van enkele woorden. Neem Dorus  die sprak al na 4 maanden . Woordjes klopt .Zinnen komt later Maar een begin is er en oké ik behoor niet tot de stille groep mensen en ik denk dat het er wel mee te maken heeft .

Einde deel 1 @ Akala
 

Iedereen een Dolfijn Paas weekend ---> http://elcomercio.pe/player/1384898

Help the bunny!! --> http://youtu.be/p11HvCzv9Is

 

Vriendelijke Groetjes 
Ed en Thiely de Moor.
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.   
www.akala.nl
 

Alles over goede voeding www.birdfood.nl
PDD Research Fonds www.pddfonds.com
Bird- Symposium www.birdsymposium.nl 

Boek: 
Papegaaien van A tot Z 
Te koop bij www.birdfood.nl
 

Foto en tekst  @ Fam de Moor

Foto’s en tekst van andere worden met toestemming gebruikt  in ons dagboek,

en in dagboek-archief opgeslagen voor hergebruik. 

Onze dank hier voor