Vandaag een verslag van de edel papegaai man: Pino Klinkt bekend ?Zou kunnen. Toch is hij geboren op 22-2-2002. Een speciale datum. Dus dat is alweer 10 jaar geleden. Laten we eens gaan lezen:

Februari 2012.
Na Dorus blijf je denken komt er weer een vogel ja of nee?  En al snel was dat een ja want ons Naomi is en blijft dol op vogels. En iedere dag als ze er is gaat ze met opa mee de schuur in. Kijken naar de tropische vogels want die zijn klein. En welke keuze maak je dan?

Ik kan in onze kweek natuurlijk een keuze maken. Een Ara is altijd al een wens geweest, maar ik weet , ik woon klein. Te klein voor een Ara? Tja misschien niet, maar mijn gevoel zegt van wel. Een papegaai, dat is  zeker ,maar klein of groot.Klein lijkt voor kinderen makkelijk op de hand te nemen. Maar goed deze vogel zijn altijd weer feller dan de grote vogels.Grote snavels lijken gevaarlijk, maar bent u als eens gebeten door een parkiet! Nee ik ga niet voor klein. Ik wil zelf een keuze maken voor mezelf niet voor de kleinkinderen/kinderen. Geluid speelt een rol. Nu kleine vogels maken net zoveel geluid als de grote met uitzonderingen van de ara en vaak de kaketoes. Toch wil ik  weer in huis een vogel. Het samen interactief zijn was mijn wens en een knuffel dier is leuk, maar echt is leuker. Onze Naomi heeft inmiddels de dieren geruild voor de knuffels. Een groene Dorus. Een bruine Kastor. En dus is ze tevreden.

Maar ik niet. In de allereerste plaats moet ik het willen natuurlijk. Ik zal iedere dag omringd zijn door de vogel. Ik moet de kooi schoonmaken de verzorging op me nemen en dus draait het om mij. Ed heeft zijn kweek en zijn tropen en ik mis Dorus. Ik wilde graag een edel pop, maar Dorus heeft mijn hart verovert. Maar zou een nieuwe edelman mijn Dorus kunnen vervangen. Misschien wel het gevoel van gemis kunnen opvullen, en als er een klik is dan komt de rest vanzelf. Naomi is dol op opa en de vogels.

Maart 2012
En dan valt er een mail in mijn mailbox .Een edel papegaai man met de naam Pino, die we zelf gekweekt hebben 22-02- 2002, woont bij een gezin waar het bazinnetje ernstig ziek is. Door ernstige omstandigheden besluiten ze te zoeken naar een nieuw baasje. Ze mailen eerst mij en ik ben meteen onder de indruk van de mail, deze geeft me het gevoel er voor te gaan. Pino is nu 10 jaar oud. En ik neem hem graag in huis.

Pino heeft soms zijn eigen willetje en is geen kleine kinderen gewend. Pino is wel een lief manneke, die meestal wel luistert. Dat  zullen we snel merken natuurlijk!  Pino vind het leuk in de douche, leuk bij de ontbijttafel in de keuken, waar ie gezellig wat mee peuzelt, meestal een stukje kaas of ei.  Hij zegt “ Pino lekker stukje kaas “. Ik ga dit aan de aanrecht met hem doen, lekker samen eten klaar maken, dat deed ik met onze max ook altijd. Dol op fruit appeltje, mandarijntje, kiwi. En natuurlijk noten. Dat komt goed uit ,dat zijn wij ook dus fruit hapje delen geen probleem. Hij zit heel mooi in de veren, plukt niet en kan heerlijk ruiken – zoete muskusgeur. Hij brabbelt wat woordjes, zoals hallo, lekker he, pino ,knappe kerel, en nog zo wat. Hij kletst je in elk geval niet de oren van het hoofd en schreeuwen heeft ie al helemaal niet uitgevonden.

Dat zie ik dan ook als een pluspunt. Pino is niet gekortwiekt en Pino vliegt dus met regelmaat zijn rondjes door het huis. Het is echt een gezelligheidsdier. Ook dat komt goed uit want dat ben ik ook, en dus valt Pino met zijn staart in de boter! Pino heeft diverse kooien gehad geen probleem. Pino is dol op muziek en gaat dan meezingen. Hij is geen sloper, heeft nog nooit iets kapot gemaakt, of knager. Daarom blijft zijn snavel te lang en is al enkele keren geknipt. Zijn nageltjes worden door de slijpstokken waarop hij zit  wel ‘kortgehouden’. Ik hoop dat we dit kunnen verbeteren door takjes en slijtstokken en harde pellets. Als je je vinger door de kooi bij zijn pootje steekt, gaat hij niet happen, maar geeft je een pootje, ofwel hij doet zijn pootje op jouw vinger. Nu  we dit weten, worden we alleen maar nieuwsgieriger naar Pino en kijken naar de dag dat hij komt uit.

Zaterdag 10 Maart.

Pino kwam binnen en bekeek alles goed vanuit zijn vervoer box. Na een half uurtje heb ik hem zelf in onze kooi gezet. Hij stapte meteen op na commando stap op en vond zijn nieuwe kooi meteen wel een uitdaging. Lekker eten staat klaar ,vers water en nu rust. Naomi kwam uit bed en vond dat hij meteen appel moest krijgen en noot. Dat was ons “lijm” middel met Dorus. Dus gedaan.

Nu is het voordeel dat Naomi meteen de naam Pino duidelijk kan spreken dus dat is een plus punt. Dus interactief zijn ze meteen. Pino kijkt naar Naomi en Naomi vertelt Pino dat een appel lekker is. Ik en Naomi zijn opslag verliefd op Pino. Ze krijgt zelf ook appel en een klein stukje noot. Dat daar laten we het dan even bij. Naomi gaat naar huis en Pino krijgt zijn rust en zegt vervolgens 10 keer “lekker “. Als het stil is maak ik een verslag en hoor een geluid.

Het is een heerlijk geluid een lekker geluid. Pino eet. En ik voel me gelukkig, alles komt goed, ik heb een goed gevoel.

Up date tot 17 Maart.
De eerste week is het de kat uit de boom kijken en dat zal nog wel vele weken tot maanden zo zijn. Maar het valt me niet tegen. Alleen kan hij wel soms schreeuwen. Ook dat denk ik dat ik moet toeschrijven aan gewenning. Maar hij brabbelt heerlijk zeker avonds na 20. 00 uur als alles donker is gaat ie kwebbelen en zingen. In het begin dacht ik, ik heb twee zender op staan of de radio, maar naar even hoorde ik een zacht stemmetje en wat zingen en fluiten en we zagen dat Pino zich lekker aan het uitleven was. Hij heeft inmiddels zijn ontbijt ritueel stukje kaas en zacht voer en dan even op de aanrecht en dan terug naar de kooi. Dan even de sproeier erover. Dan even rust. Hij schreeuwt wel veel dus ik bedacht dat zijn voer niet goed is. Ik heb wel pellet van zijn baasje maar die eet hij slecht. Dus over naar scenic en zaad. Daarnaast zacht voer als ei voer en een zacht voer mix. Nootjes natuurlijk die at hij thuis ook en dus hier iedere dag een walnootje erbij dan zal dat schreeuwen zo afnemen. Natuurlijk is het wennen, en daar krijgt ie ook de tijd voor. Hij vliegt meteen uit de kooi als hij open is. Hij stapt goed op, maar wil meteen naar de schouder Dat vind ik eng zo dichtbij mijn gezicht. Zeker voor een nieuwe vogels dus dat is moeilijk af te leren. Dus als ik ‘m dan wil pakken wil hij bijten. Nu ook dat moet ik afleren. Verder als hij op de grond is loopt hij zelf naar de kooi. En dan gaat de deur weer dicht. Naomi kijkt ook de kat uit de boom, maar bij binnenkomen is het wel meteen waar is Pino. En dan gaat ze kijken. Ik vind dat al genieten! Later meer “Pino”. 

Deel 3 Roebie en het gevaar van de Hoya kamerplant. Deel 3

Ik kon dus nog niet naar de zaak en hebben samen ook de andere twee medicijnen gegeven. Wel met tussenpozen, daar anders alles er uit geschud wordt. Roebie is daarna heerlijk aan zijn fruit begonnen. Men heeft aangegeven dat hij nu zoveel mogelijk nat fruit moet eten voor het vocht. Dan maar wat dunnen poep. Roebie ging al klimmen in de bench en aan één poot hangen. Wat was het al een verschil. Maar hij is nog ziek en we moeten in de gaten houden dat het een prooidier is die niet ziek wil tonen. Het kan ook schijn zijn. Vanmiddag kwam het eerste woordje lekker er weer uit. De uitslag van het bloed gaf aan dat nieren en lever niet zijn aangetast. Wel de spieren hebben een klap gehad (ook het hartje) maar dat moet goed komen. Van het hartje moeten we nog wachten of het medicijn de rest van zijn leven gegeven moet worden of dat dit straks ook mag stoppen.

Dinsdagmorgen 6 mei hebben we weer een afspraak voor controle. Dan krijgt Roebie de harde puntige metalen klemmetjes weer op zijn pootjes en vleugels, wat een pijnlijk gevoel geeft. Zelfs op mijn pink voel ik de klemmetjes prikken.Maar het moet eenmaal en ze kunnen hierbij geen roesje geven, daar dan ook de hartslag niet meer klopt. Roebie zit nu op en in zijn kooi, maar we moeten wel opletten dat hij stevig zit. Hij wankelt nu niet meer. Je ziet wel dat sommige grote stappen van touw naar stok nog wat voorzichtig genomen worden. Maar vanavond mag de temperatuur naar 20 graden toe en nemen we hem nog een keer boven in de bench. Het lijkt nu een flink mannetje met klimmen, maar we hebben hem liever toch nog even boven. We zijn er dus nog niet, maar het lijkt nu een behoorlijke stap voorwaarts, al is het natuurlijk wel met drie medicijnen. Afgelopen nacht hebben we zijn zitstok in de bench gezet, daar Roebie nu mogelijk wel op stok wil slapen. Aan de berg ontlasting te zien heeft hij op stok geslapen. Er lag een flinke berg. De ontlasting was erg donker groen en je zag dat het sliertjes waren. Er zat weinig wit (urine) door. Roebie heeft mogelijk weinig gedronken vannacht. 

30 april 2008
Vanmorgen was hij nog erg moe en hebben Roebie toch naar beneden gehaald met de bench voor zijn medicijnen. Ook hier liet hij op de plavuizen een poepje vallen die los op de plavuizen bleef liggen. Een sliertje, donkergroen van kleur en te droog. Beneden gekomen begon Roebie even 2x een kokhalsbeweging te maken. Dat was even schrikken en niets aan Roebie laten merken. Het stopte gelukkig. 10.45 zijn antibraak middel gegeven en gewogen. Hij is 1 gram afgevallen, 422 gram. Nu mag hij 45 minuten niet eten en drinken om het goed door zijn lichaam op te laten nemen. Daarna zijn medicijn voor het hart en 1 cc. antibiotica voor de slechte bacteriën in zijn krop. Het toedienen is voor Roebie en ons een worsteling, daar wij de greep om zijn kopje vasthouden niet kennen. Als je dit nooit gedaan hebt en je staat hier alleen voor, zou het mij in me eentje niet lukken. Roebie heeft nu wat kamille thee en wat vruchtensap op aanraden van het ziekenhuis gedronken. En er liggen diverse vochtige fruitsoorten in zijn bakje zoals peer, druif en mandarijn. Normaal moet dat natuurlijk niet, maar de artsen geven nu aan liever nu erg natte poep, dan uitdrogen. Hij wil niet echt in zijn bench blijven zitten en hangt weer aan één poot de clown uit te hangen. Het kan zijn dat hij zich beter voelt door de medicijnen en dat hij wil laten zien dat er niets aan de hand is. het blijft een prooidier. Ze laten niet zien dat ze ziek zijn. Daarbij moeten we ook doen of er niets aan de hand is, want als we Roebie zielig vinden heeft hij de verkeerde aandacht en is hij volgende week nog steeds zielig aan het doen. En normaal valt iedereen wel eens terug met de stapjes en weet de vogel je te manipuleren, nu is het voor Roebie heel aantrekkelijk om dit te doen. Ook wij moeten nu goed opletten wanneer hij wel of niet ons in de maling neemt. En we kunnen vertellen dat het op dit moment dat we Roebie goed in de gaten moeten houden of het goed gaat met hem, het moeilijk inschatten is wanneer het fake is of niet. We proberen zo normaal mogelijk te doen. Velen vieren nu Koninginnedag of kijken tv, bij ons is er totaal geen behoeften aan. We hopen alleen maar dat we Roebie niet kwijt raken.Als het nu iedere dag een stukje beter gaat zijn we al blij. We hopen niet op een terugval. Hebben weer een kaarsje aangestoken. Zoals eerder gezegd, we zijn pas echt wat gerustgesteld als we dinsdagmorgen op controle zijn geweest en een goede uitslag krijgen. En helemaal als Roebie zonder medicijnen weer de oude blijft, want het toedienen gaat Heleen voorlopig nog niet alleen lukken.

1 mei 2008
Vanmorgen wilde Roebie niet uit zijn bench komen. Hij was te moe.Maar de medicijnen moeten er wel in. De poepjes in de bench waren nu wat lichter groen van kleur en er was iets wit van urine waar te nemen. We hebben hem eerst gewogen, helaas was het groeiende gewicht van gisteren 430 gram in de avond weer terug gezakt naar 418 gram. Een tegenvaller. Een poepje dat op de plavuizen viel kon met je vingers zo opgepakt worden. Zo droog was het. Met enkele stukjes fruit het antibraakmiddel gegeven. Door de druppels er op te doen, voorkomen we de spuiten waar hij panisch van is. Daarna 3 powertraets gegeven, wel één blokje in 4 delen gemaakt, daar te grote stukken niet aangepakt worden en gelijk wat water laten drinken. Toen de druppels voor het hart op enkele stukjes fruit gegeven. Daarna moest toch de spuit met 1 ml antibiotica eraan geloven. Roebie was helemaal door het dolle heen. Heeft zelf een punt van de spuit doorgebeten.

Momenteel wil hij alleen maar op zijn slaapstok zitten onder een doek en het is angstig stil daar. Hopelijk dat het met vermoeidheid te maken heeft en niet met een verslechtering. Roebie zit tot op heden zonder geluid te maken al vanaf 11.30 uur op zijn slaapstok. Voeding en vocht neemt hij niet zelf. We moeten vanmiddag kijken hoe we de juveniele naar binnen krijgen, daar hij anders nog meer af gaat vallen. Met een sonde werken kunnen we niet. We hebben er niet eens een, anders konden we de juveniele rechtstreeks in zijn krop spuiten. Het ziekenhuis in Utrecht heeft nu geen dienst. Wel een vervanger in Nijmegen. Dr. Cornelissen. Hij kan geen goed advies geven waar de moeheid vandaan komt en kan ook het dossier niet van Roebie. Hij raad aan morgen om 8 uur Dr. Zeeland te bellen voor verdere informatie. Zij kan misschien de vragen van ons beter beantwoorden of vragen langs te komen. Hopelijk is morgen niet te laat. Volgende week het slot van Roebie. 
Wanneer je dit leest dan denk je nooit aan jezelf. Toch kan dit zomaar gebeuren.

Na een weekendje naar de camping ben ik tot de conclusie dat mijn kooien op het balkon zijn leeg gestolen
Inderdaad het kan je zomaar gebeuren wat kan je dan doen! Allereerst aangifte doen. Moet je wel de juiste papieren hebben bij je vogels ! Zijn ze geringd ! Dat is een identificatie! Of beter nog een chip. Of schrijf kenmerken op van uw dieren/vogels Daaraan kan men vaak later de vogels herkennen. Sprekende vogels : neem het op of film het ook dit is ene indicatie. En heb je aankoop bewijzen! Politie doet niets zonder deze  “gegevens”.
Heb je foto’s en heb je toevallig een melding gemaakt bij je verzekering dat je vogel hebt. Want dat kan, je kan melden dat je vogel hebt en hoeveel en van welke waarde. Allemaal zaken om even bij stil te staan. Preventief is een alarm misschien een optie of een goede hond. En zet geen raam open. Via muur of plat dak kan men zomaar binnen komen. Ze gebruiken vaak kinderen die in uw “kleine “raampje klimmen en deze kinderen maken de deur voor ze open! Ze zijn sneller binnen dan u denkt! Een gewaarschuwd mens telt voor 2
Meer info: http://www.anbvv.nl/

14e Paaseieren zoekspektakel Papegaaienpark
Voor de veertiende keer wordt het alom bekende Paaseieren zoekspektakel gehouden tijdens tweede Paasdag. Vanaf 11.00 uur zijn de poorten geopend en kunnen kinderen op zoek naar de Paaseieren. Ook dit jaar zijn er leuke prijzen verstopt. Zo kan men een arrangement bij Center Parcs vinden of één van ruim veertig toegangskaarten voor Papegaaienpark, Beekse Bergen of Dierenrijk. Zoals elk jaar loopt het weer storm bij het Papegaaienpark. Mensen komen van heinde en verre om paaseieren te zoeken. Paaseieren zoeken is dan ook echt feest voor kinderen. Om 14.00 uur geeft de valkenier voor het eerst dit jaar weer een roofvogelshow. Paaseieren zoeken is van 11.00 tot 13.00 uur bij Papegaaienpark Veldhoven. Iedereen, ook donateurs,  betalen tot 13.00 uur het volledige entreegeld. Voor kinderen t/m 11 jaar is de entree slechts € 5,-. Vanaf  13.00 uur gelden de normale tarieven en kortingen. Het park is geopend tot 17.00 uur. Meer informatie is te vinden op www.papegaaienpark.nl.

Fijn weekend,

Vriendelijke Groetjes

Ed en Thiely de Moor
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
www.akala.nl

Alles over goede voeding  www.birdfood.nl
PDD Research Fonds  www.pddfonds.com
Bird- Symposium www.birdsymposium.nl

Boek:
Papegaaien van A tot Z
Te koop bij  www.birdfood.nl

Foto en tekst @ Fam de Moor
Gebruikt u foto's, film en/of teksten: Vraag dan eerst toestemming.
Foto’s en tekst van andere worden met toestemming gebruikt in ons dagboek, en in dagboek-archief opgeslagen voor hergebruik. 
Onze dank hier voor