Ingestuurd door een zeer bedroefde papegaaienliefhebster:

Lees dit verhaal eens voordat je besluit over te gaan op de aanschaf van een papegaai, en denk er dan nog eens goed over na. Mocht je een papegaai aangeschaft hebben bij deze kweker/handelaar, wil je dan svp contact opnemen met PapegaaienWelzijn.

Samen kunnen we hier iets aan doen, er loopt namelijk een zaak bij de dierenpolitie.

Mijn verhaal begint bij het moment dat we voor het eerst een papegaai te logeren kregen van mijn nicht toen ik een jaar of 9 was, ik was meteen verkocht, wat een geweldig beest was dat. Vanaf toen besloot ik dat ik ook een papegaai wilde, waarop mijn moeder antwoorde "dat doe je maar als je op jezelf woont".

15 jaar later woonde ik op mezelf en was ik blij dat ik eindelijk een papegaaien vriend kon nemen. Toch heb ik eerst voor een agapornis gekozen om te bepalen of een vogel nog steeds bij mij paste. Na 1,5 jaar besloot ik dat de tijd eindelijk zover was. Ik wist door mijn aga al veel over kromsnavels, dus heb mij nog verder ingelezen en daarna begon voor mij het hele drama.

Voor mezelf had ik besloten dat ik geen vogel in een winkel wilde halen, maar bij iemand die liefde had voor zijn dieren. Ik ben dus op marktplaats gaan zoeken. Hier kwam ik een advertentie tegen van een vrouw die vanuit wateringen adverteerde (hoewel ze achteraf in den haag, houtwijk, de architectenbuurt woonde). Ik heb gebeld met de vraag of ik mocht komen kijken en dat was geen probleem. Ik had een vriend gevraagd om mee te gaan, maar in de middag was ik toch in de buurt en ben ik alleen gaan kijken, met de intentie alleen te kijken.

En daar zat hij, Dino, 7 weken oud, ik was verkocht. De vrouw was erg aardig, alhoewel ik twijfelde over de handopfok verzekerde ze mij dat er echt niets fout kon gaan, iedereen kan het. Ze heeft een schema geschreven en laten zien hoe alles werkt, ik kreeg er ook een startpakket bij. Toen dacht ik, ik ken mezelf, wat maakt het uit of ik hem nu vandaag of morgen mee neem? Ik kreeg er nog een warmtelamp bij zodat hij het lekker warm zou hebben. Ik mocht altijd bellen.

Thuis aangekomen was ik blij, ik heb alles klaargezet en het hele schema van voeding netjes in mijn agenda gezet zodat ik hem niet kon vergeten. 4x per dag moest hij nog pap hebben dus dat betekende dat ik tussen de middag naar huis moest om hem te voeren, maar dat is geen probleem als je eigen baas bent.

Na 2 dagen was ik weer een beetje op aarde beland, mijn moeder was langs geweest en vond het toch wel zielig dat scharminkel onder de warmtelamp. Ik ben zelf verder gaan speuren op internet, over de handopfok. Ik vind het vreemd dat hij tot 12 weken 4x per dag voeding moest. Al snel kwam ik een site tegen waar een schema stond en ik ben eens gaan informeren. Het advies was om 3x per dag pap te geven en tussendoor nog een fruitpapje. Ik belde haar de volgende dag over hoe dat dan zat met de krop want die was nog niet leeg. Het ging daarna over ditjes en datjes en ik vertelde dat ik was geschrokken omdat ik dacht dat hij bloed onder zijn kont had, maar dat waren natuurlijk zijn eerste staartveren. De vrouw schrok en vertelde dat hij al een flinke staart zou moeten hebben. Toen begonnen bij mij alle alarmbellen te rinkelen.

De volgende dag ben ik direct naar de vogelarts gegaan. Die schrok. "deze papegaai is pas 4 weken oud, die hoort nog bij zijn moeder te zijn". Maar wat ziet hij er goed uit verder, je hebt goed je best gedaan. Zodra hij in de veren zat moest ik hem laten testen. Ik was in shock, hoe kunnen mensen in staat zijn om dit te doen? Wat een arm beest! Ik kreeg nieuwe adviezen voor voeding en besloot om thuis te gaan werken zodat ik Dino beter in de gaten kon houden. Ondertussen had ik de dierenpolitie al gebeld. "Sorry mevrouw, bij papegaaien is het niet vast gesteld wanneer hij bij zijn moeder weg mag zoals dat bij honden en katten dat wel zo is". Nou fijn. Ik heb de kweker geïnformeerd over wat de dierenarts had gezegd en laten weten dat ik hen ging laten testen, geen reactie.

Daarna besloot ik er maar het beste van te maken. Zodra hij wat beter in de veren zat nam ik hem overal mee naartoe, op visite, boodschappen, het bos in. Wat geweldig was dat. Daarnaast was ik elke keer weer trots als hij iets nieuws deed zoals voor het eerst met zijn poot eten. Maar hij zat in de veren dus hij kon getest worden. De dierenarts zei dat ik erg geluk had gehad, hij zag er zo goed uit, ik mocht trots op mezelf zijn. Zelf had ik het meer gezien als mijn plicht.

Gek genoeg was ik niet erg zenuwachtig voor de uitslag. "die vrouw zal toch niet zo stom zijn om zieke papegaaien te verkopen". Dacht ik. Totdat de assistente mij belde. De dokter had me het weekend al proberen te bereiken, maar ik had niet opgenomen. Ze wilde mij niet vertellen wat de uitslag was, de dokter zou mij bellen. Ik raakte in paniek. Hij gaat toch niet dood? De dokter had helaas geen goed nieuws, polyoma en pbfd in de veren en het bloed. Mijn wereld stortte in. Dat is een doodvonnis. Maar hij kan er wel oud mee worden...

2 dagen later was ik bezorgd, ik vond hem te stil, mijn moeder was langsgekomen en die merkte niets. Je moet je geen dingen in je hoofd gaan halen die er niet zijn nu je de uitslag hebt.

De volgende ochtend kreeg ik geen goedemorgen, ik heb hem uit zijn kooi gehaald en hij was stil. Weer raakte ik in paniek. Ik had de assistent gevraagd of het nog zin had om langs te komen. Maar ik durfde niet. Ik was bang dat ik hem in moest laten slapen. Ik zag hem achteruit gaan en ik kon niet meer stoppen met huilen, wat moet ik nu? Ik heb een vriend gebeld om mij naar de vogelarts te brengen en die sprong direct in de auto. Hij was in de couveuse gelegd en ik moest na 2 uur bellen. Na 2 uur ben ik teruggegaan en daar lag hij, met zijn kopje in zijn nek en kortademig, ik schrok me dood, maar zag direct dat dit het einde was, de assistente ging de dokter halen en op dat moment fladderde hij nog een keer en blies hij zijn laatste adem uit. Dino is 9 weken oud geworden. Ontroostbaar was ik, Dino was mijn kindje.

Maar daar eindigt het verhaal nog niet. Mijn andere vogel moest ook getest worden, het enige lichtpuntje was dat hij niet besmet was, huh onmogelijk? Ik heb hem direct naar een logeeradres gebracht, daarna hebben we mijn hele huis van boven tot onder moeten ontsmetten. Maar ja de ziektes hebben een incubatietijd van 12 weken, ik zal dus nog even geduld moeten hebben en hem na die tijd zal ik hem weer moeten laten testen.

(op dit artikel komt nog een vervolg....)

Een p.s. van PapegaaienWelzijn:

Heb je soortgelijke ervaringen of komt de kweker/handelaar je bekend voor neem dan svp contact met ons op.

Nog even een waarschuwing/tips voor toekomstige papegaaienbezitters:

• - Zorg dat je beschikt over voldoende kennis en/of ervaring om voor een papegaai te zorgen.
• - Vraag of maak altijd een verkoopcontract (ook te verkrijgen bij PapegaaienWelzijn).
• - Koop nooit een niet zelfstandige papegaai.
• - Schaf alleen een papegaai aan die over een vaste, gesloten voetring beschikt.
• - Zorg dat de papegaai getest is op de besmettelijke ziekten zoals Polyoma, Chlamydia (Papegaaienziekte), PDD en PBFD. Wie de kosten hiervan op zich neemt kun je het best overleggen met de aanbieder van de papegaai. Vraag ook de originele certificaten van een test, geloof iemand niet op zijn woord, helaas gaat dit nog wel eens mis.
• - Als je een papegaai hebt overgenomen/gekocht ga dan eerst langs een vogeldierenarts voor een algemeen onderzoek. Dan heb je meteen een goede basis om mee verder te gaan.

Heb je verder nog vragen neem dan contact met ons op.