Hallo allemaal! Waar blijft de tijd, zo schrijf ik week 24 en zo zit ik in week 25. Inmiddels is er een baasje gevonden voor de beide broertjes. Het is voor ons kweker wel leuker als we een baasje vinden. Want oké we hebben dan wel een leuke jongen groep vogels als kolonie, maar je kan ze er niet bij blijven zetten. Dus fijn is het dan als we de kuikens die we uit halen kunnen plaatsen. En daarom ook deze week weer een verslagje:

Onze jongens



11 weken - Ze eten steeds beter zelf en bijvoeren is bijna niet meer nodig .Ze eten nog wat pellets uit de hand, maar het is niet veel. Ze zijn dan ook sneller zelfstandig dan ik had gedacht. Gewichten zijn goed en ze eten van alles. Ze eten  trostgierst, zacht voer zaden en pellets. Al vinden ze die geweekt het lekkerste. Ze gaan meer en meer (hoger en gevaarlijker) klimmen en vliegen. Cookie is de slimste en is meestal het eerste in ontdekken van nieuwe kunstjes. De jongste inmiddels ook van naam voorzien heet: Dino. En hij doet zijn broer in alles na. Het  kost wel energie en dat gaat ten kosten van het gewicht. Maar dat is normaal dat gebeurt in de natuur ook. Daar vliegen ze rond de 9-10 weken uit.  

De broertjes Cookie en Dino leren elkaar veel. Als Cookie denkt ik sla de vleugels uit, dan volgt Dino  zeer snel. Onze Pino komt  regelmatig op bezoek en eet dan zacht voer op van de kuikens. De deugniet. Goed ze leren veel van hem en dus is dat bezoek toegestaan. Ze wegen nu 375 en 385 gram. En worden vrijer en ondeugender. Ik laat ze steeds meer vrij vliegen in de aanbouw, dan verkennen ze de ruimte. Ze doen inmiddels  de was en lezen de mail. Maar vliegen ook in de gordijnen en denken dan dat dit de glijbaan is Opvoeden word dus een zware taak!



12 weken - Het is 20 Juni. De tijd vliegt voorbij. Opeens zitten ze op de schommel en deur open is wegvliegen. Via de hoogste stokken. vliegen ze weg als ik ze niet in de gaten houd. Het verse fruit gaat er goed in. Ze wegen zo tussen de 370 en 385 gram. Ze zijn wat afgevallen, maar ze komen ook weer bij. Ze doen het dus zeer goed zelf.

Thuis zal men veel voeding moeten aan bieden. Ze eten veel variatie fruit, groentes en ei voer vinden ze lekker en dat vinden we de eerste maanden ook erg  belangrijk. De nieuwsgierigheid laat ze alles proeven als appel mango en noot ei wortel, paprika en soms wat rijst of witte macaroni. Soms eten zelfs de harde pellets, op en ja dat zien we het liefste. Maar vaak duurt dat wat langer omdat ze zacht en kiemzaden de voorkeur geven de eerste maanden. En de lekkere zachte mais is favoriet.



Gewichten zijn stabiel.  Ik sla nu dagen over met bij voeding en kijk of ze echt eten. En ja hoor gewicht is stabiel, ze eten nu echt zelfstandig. De eerste maanden zal gewicht hangen tussen de 360 en 380 gram. Na een half jaar verwacht ik dat ze rond de 400 gram wegen Cookie en Dino zijn acrobatisch, slim en levendig. Ze hebben elkaar wel gevonden en ze stralen ook uit, samen zijn dat we sterk!!

Vandaag lekker veel fruit en groente gegeven. Ziet er heerlijk uit. Ze halen vocht ook uit het fruit en dus hebben ze minder water nodig. De twee broers doen echt alles samen, naast elkaar op een stok kijken ze me aan! Weg jij uit de kooi! En dan duiken ze samen op de bakjes met lekkers. Cookie en Dino zijn vindingrijk en op z’n tijd lekker ondeugend, en daar houd ik wel van. Ze blijven nog een aantal weken bij ons omdat de vakantie tijd is aan gebroken en we er voor kiezen dat ze beter even hier blijven en na de vakantie naar huis gaan.

Tot die tijd zal ik een verslag blijven bijhouden en hier plaatsen.

Op zoek naar een huisje voor Balou, het grijsje.
Het baasje van Balou is overleden. Dus zijn we op zoek naar een huisje voor Balou. Ze  is een vrouwtje, en het blijft natuurlijk een grijsje, als je een beetje overwicht hebt gaat het perfect met Balou. Ze is niet gemeen maar zal zeker aan een nieuw baasje moeten wennen. Het enige dat ik wil voor onse Balou, is dat ze een goed tehuis. Want dat  verdient ze. En dat is het enige dat belangrijk is. Ze is 7 jaar oud, en als ze gewent is praat ze de oren van je hoofd. Balou gaat weg samen met haar kooi en speelgoed.

Wie is het nieuwe baasje van Balou.    Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Pinda kaas:
Hoi Thiely en Ed,
Door nieuwe informatie ben ik de weg even kwijt. Ik las onlangs dat pindakaas heel goed is voor tuinvogels. Zelfs een specht zou erop af komen.
Leuk voor mijn kaketoes, dacht ik, maaaaaar… hoe zit het met die schimmelbacterie van de pinda? Google bood uitkomst:

Pindakaas is rijk aan plantaardige vetten en eiwitten, vitamines B1, B3 (niacine), linolzuur, inositol en resveratrol. Pindakaas is soms verontreinigd met het zeer giftige aflatoxine, als gevolg van een schimmel die op pinda's groeit. De Nederlandse Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit keurt de geïmporteerde pinda's en treedt op als deze vanaf 2,9 microgram aflatoxine B1 per kilo bevatten. In Nederland geproduceerde pindakaas werd in het jaar 2004 door het RIVM als veilig beoordeeld. In hetzelfde onderzoek bleken geïmporteerde potten wel te veel aflatoxine te bevatten (bron RIVM, 2004).

Om eerlijk te zijn vind ik die vitamines enz heel leuk, maar die aflatoxine blijft me dwars zitten. Aan hele kleine kinderen mag je pindakaas geven. Zijn die dan niet gevoelig voor dat gif? En dat terwijl honing verboden wordt!  Kunnen jullie me wijzer maken?

Vast mijn hartelijke dank.  Groetjes,Willy de Vries-Kuijken

Hallo Willy,
Voor zover ik weet is pindakaas niet goed voor papegaaien. Dat ze voor tuin vogel gebruikt worden,  lijkt me een “bij gebrek aan beter voorstel”. Net als de vetbollen voor tuin vogels  nooit gezond kunnen zijn, maar het is beter dan niets! En als de vogel bescherming ze als voorbeeld aanbied denken de meeste mensje het zal wel goed zijn! En wat kinderen betreft, men moet zeggen mensen! die hebben een ander vertering systeem als  bij vogels. Bij vogels en zelfs bij de mens al is dat in mindere mate, blijft de aflatoxine vast zitten in / op de lever. En is op den duur dodelijk voor vogels. Ze sterven aan een lever vergiftiging. De verhouding mensen (een kind) en een vogel is ook anders en zal daarom minder snel gevaarlijk zijn.  En voor kinderen word honing afgeraden tot een leeftijd van 2 jaar zover ik weet. En kleine kinderen hebben de eerste jaren van hun leven ook geen brood laat staan pindakaas.

Het is naast veel te vet ook erg plakkerig En bij vogels is dat een tweede nadeel .Het blijft  in de snavel vast zitten en daarmee kan je in de snavel een schimmel oplopen!. Schimmels zijn gevaarlijk en dodelijk! Vaak  krijgt een vogel altijd “te veel”. Wellicht  kan het minimaal gegeven worden, maar overdrijven mensen altijd en kan men beter zeggen “het mag niet “. Maar er zijn genoeg andere veilige “lekker dingen” dus ik zou zeggen : ga voor safe!

Ik  zou niet snel pindakaas geven. Inderdaad men word er niet veel wijzer van op internet, maar ik zou het zekere voor het onzeker kiezen!
Dank je wel Willy voor je interessante vraag!

Opmerkingen zijn welkom.

Hoe gaat het met Elfie.
Vandaag kreeg ik foto’s van Elfie en ik zie dat de snavel langzaam geneest.



Of hij optimaal geneest weet ik niet zeker, maar ik hoop het wel. Vaak met ernstige beschadigingen moet je afwachten. Ik heb daarom de info snavels van Peter Bastiaanse er nog eens bij gepakt. Hij vertelt het volgende over de snavel in combinatie met bijtwonden en beschadiging:

DE SNAVEL
Een snavel is geen dood stukje hoorn maar juist een en al leven. Een snavel groeit constant  door, iets waar wij dankbaar gebruik van kunnen maken  bij de reparatie. Naast hoorn en botten bevat de snavel ook bloedvaten en vele zenuwuiteinden, waardoor het niet alleen een zeer sterk maar ook  een zeer gevoelig orgaan is geworden. We zouden de gevoeligheid kunnen vergelijken met de gevoeligheid van onze lippen of vingertoppen.

Groeirichting van het hoorn.

Het hoorn van de snavel is via een beenvlies verbonden met de eronder gelegen benige structuren (bot) van wat wij bij ons de onder en bovenkaak zouden noemen.

Ook dit bot is uiteraard levend en kan altijd weer aan elkaar groeien na een breuk, ook het hoorn groeit door en kan herstellen na een wond of beschadiging.

WONDEN en BESCHADIGINGEN: BIJTWONDEN:

We zien verschillende soorten wonden ter hoogte van de snavel. Op de eerste plaats zien we nogal eens wonden door bijten van een soort genoot. Kaketoe’s die bij elkaar de snavel beschadigen tijdens een gevecht komt regelmatig voor, maar ook andere soorten doen dit.

Bijtwonden door een ander huisdier zijn ook niet vreemd.  Men moet altijd voorzichtig zijn niet alleen met pups maar ook volwassen honden of katten pakken of bijten nog regelmatig vogels.

Ook gebeuren er ongelukken zoals het klem of ergens tussen komen te zitten met de snavel of  met de pootjes. Het tegen een raam aanvliegen is ook een regelmatige oorzaak van het afbreken of scheuren  van de  punt van de snavel, vaak breekt er dan een puntje af of er ontstaan haarscheurtjes en kan het heftig gaan bloeden, ook kan een snavel hierbij ontwricht raken

Bijtwonden worden altijd  eerst opgefrist en gedesinfecteerd. Vervolgens wordt er gekeken of we de wond open laten of  met een speciale hars dicht gaan maken. We kunnen in deze hars zelfs de kleur van de snavel  verwerken zodat er bijna geen verschil te zien is.

SNAVELPUNT:

Is er een stukje van de boven snavel gebroken dan kunnen we dit of vastzetten  of soms ook verwijder je het afgebroken stukje en brand je een eventuele bloeding dicht.

Laurella vertelt:

Wanneer de kern /basis  van de onderkaak intact blijft... zal de snavel blijven groeien. Ja  maar het duurt vele maanden. Op een bepaald punt moet je wel hulp aanbieden om de snavel te corrigeren of misschien wat zacht hout aan bieden. Dan kan de snavel zich zelf “verbeteren” en aanpassen. Geef haar  wat ze nodig heeft om op te kauwen, wanneer de snavel de juiste fase heeft bereikt om kauwen.

Ik heb een jonge mannelijke Aru edel waarvan de snavel was verpletterd door een oudere zus, toen hij voor het eerst het nest verliet om te vliegen. Het heeft ongeveer twee jaar geduurd voor zijn snavel bijna normaal was geworden...Ik deed niets om de snavel tijdens het proces te helpen bij de  her groei. Hij moest het zelf weer in orde slijpen/bijten/ schuren.

Fouten komen meest voor bij huiskamer vogels / mannen die zelf worden getriggerd door een pop. Dit omdat hun belangrijkste aandacht bij de mens is...

Vaak zijn er ook geen poppen aanwezig als ze opgroeien. Waardoor ze  volledig ongeïnteresseerd in poppen zijn als ze ouder worden.  Dit telt door nadat ze de leeftijd van seksuele periodes bereiken. Dat kan gevolgen hebben.

Zodra ze beginnen met seksuele gevoelens zullen ze masturberen op een stuk speelgoed of de baars of hand of arm van de mens of een kussen,  enz.

Maar ze hebben geen ervaring om te paren met een pop.  Eclectus papegaaien en enkele anderen kaketoes en grijze roodsstaarten krijgen daar door problemen als ze broedrijp worden. Soms hebben ze zelfs problemen met hun eigen soortgenoot op seksueel gebied.

Dat is een reden waarom die ik probeer om mijn jongeren de mogelijkheid te geven met broertjes en zusjes op te laten groeien. Zo worden ze beter gesocialiseerd, waardoor ze  als ze ouder worden in grote kooien samen, socialiseren, met inbegrip van incidentele gevechten, of het voeden van elkaar. Sommige van deze jongeren worden huisdieren, maar ze hebben wel een fundament gelegd van ervaring met andere eclectussen, zodat als ze ooit uit de huisdier situatie gaan  ze in de kweek goede vogels zullen zijn. Zij worden beter voorbereid.

Onlangs heb ik een familie met een 10-jarige mannelijke Solomon plaatsen geholpen. Na quarantaine zette ik hem in een Solomon vlucht met 4 jongens en een meisje en alles wat hij deed  is helemaal alleen zitten. Hij had geen interactie met een van hen. Dus, wanneer iemand langs komt, en die wil een Solomon mannelijke als een huisdier, gaat hij naar hen.

Hij past zich in een groep niet aan. Dus is ook geen goede kweek vogel.

Ik heb ongeveer 4 dergelijke "nutteloze" mannelijke Solomons zitten. Zij zijn beperkt tot alleen gezelschapsvogels, vanwege de manier waarop ze zijn gesocialiseerd. Jammer. Daar moeten we samen als kwekers voor zorgen dat dat voorkomen word .

© Laurella

Hier kan ik (Thiely) me wel deels in vinden. Nieuwe kwekers moeten we vertellen over de kweek en de nazorg en socialisatie.  Dat laatste is erg belangrijk.  Laat de vogel, een vogel zijn. Anders zullen er veel vogels nooit goed in hun leven passen ,omdat ze niet weten wat ze zijn .

Vogels moeten alles mee maken. zowel als ze naar de huiskamer gaan, en als ze in de kweek komen. Optimaal leren in de begin periode van zijn leven  is belangrijk.  Zodat ze singel en als paar gekoppeld kunnen worden wanneer de tijd rijp is.

Anders krijg je inderdaad dat er gevechten komen waar bij de pop, de man aan valt. Of de man de pop.

Of poppen elkaar aan vallen, en dan krijg je veel problemen!

Waar we vandaag natuurlijk mee begonnen zijn. Waarom een vogel een andere vogel de snavel kapot bijt! Gewoon omdat ze niet goed zijn opgevoed of dat de wellust overheerst. Ik kan wel zeggen dat goed opgevoede natuurbroed vogels ook kunnen vechten. Vechten voor wat ze willen, hun recht hun veiligheid hun partner. Dat doen ze ook in de natuur. De zwakkere vogels overleven het niet in de natuur. De snavel en de poten zijn het meest kwetsbare, en die kennis zal de tegenstander ook gebruiken bij gevecht. Bij Elfie was dat een gevecht tussen poppen voor een man. Echter Elfie vocht niet en liet het allemaal gebeuren. We hopen dat de snavel van Elfie mooi blijft doorgroeien. En dat ze als huiskamer vogel nog lang mag genieten van haar vriendjes en haar baasjes. Hoe dan ook Elfie je leert ons een heleboel. Snavels zijn onderwerp geworden en kwekers denken weer na, wat men er aan kan doen om gevechten als deze te vermijden / voorkomen. Iedereen leert er van en dat is het mooie van delen.

© Dank je wel Laurella en Bea en Saskia en  Elfie en Peter.  

Ik kreeg een leuke uitnodiging en het prachtige boek van Yvonne van Zeeland. En ik vond dat ik even stil moest blijven staan bij haar promotie. Ze heeft het toch maar mooi gedaan! Ik las wat in de Telegraaf en ik kreeg een persbericht, en heb daarvan een korte samenvatting gemaakt.
Veel Succes Yvonne

Kleurige speeltjes uit de dierenwinkel niet genoeg . Een gezonde papegaai houdt van een pittige uitdaging

Bij als huisdier gehouden papegaaien is verenplukken een veelvuldig voorkomend probleem. Tien tot vijftien procent van de kromsnavels heeft er last van, sommigen plukken zichzelf compleet kaal. Yvonne van Zeeland, specialist Vogelgeneeskunde bij de Universiteitskliniek voor Gezelschapsdieren, keek naar de omstandigheden waaronder papegaaien de snavel in hun verenkleed zetten. “Een belangrijke oorzaak is dat papegaaien vaak te weinig gestimuleerd worden om natuurlijk gedrag te vertonen. Bijvoorbeeld in het zelf bij elkaar scharrelen van hun maaltijd, waar ze in het wild wel acht uur per dag mee bezig zijn. Veel papegaaien willen graag wérken voor hun voer, dus moet je ze een uitdaging geven in de vorm van voerpuzzels en andere ‘hindernissen’. Een paar kleurige speeltjes vinden ze gewoon niet interessant genoeg.”

Om erachter te komen of papegaaien willen werken voor hun voer, gaf Yvonne van Zeeland aan papegaaien de keuze uit een voerbakje of voerpuzzel (speelgoed waarin het voer verstopt wordt). “In het voerbakje waren ‘hapklare brokken’ voer aanwezig, direct klaar om op te eten. In de voerpuzzel was hetzelfde voer aanwezig, maar ditmaal verstopt, waardoor de papegaaien moesten werken om het voer te bemachtigen.” Gezonde papegaaien, die geen veren plukken, verkozen om te werken voor hun voedsel. Yvonne: “Ze peuterden hun brokjes liever uit een pijp met gaatjes, in plaats van het kant-en-klaar uit het bakje te pakken.”

Plukken in plaats van puzzelen
In tegenstelling tot gezonde papegaaien bleken de verenplukkende vogels juist vaker te kiezen voor de makkelijkste weg: zij aten meestal liever rechtstreeks uit het voerbakje en niet uit de puzzel. “Het lijkt er op dat bij deze vogels het verenplukken de rol van het bevredigende effect van het werken voor voer geheel heeft overgenomen. Die situatie is te vergelijken met mensen met een verslaving, waarbij door de verslaving veranderingen in de hersenen zijn opgetreden. Zo onnatuurlijk is het gedrag geworden, en om dat terug te draaien is meestal niet zo makkelijk. Het is dus belangrijk om dit stadium voor te zijn door de vogel te geven wat hij nodig heeft.”

Liever pittig
Een gezonde papegaai houdt dus wel van een pittige uitdaging. Om als eigenaar je vogel die uitdaging te bieden kan echter net zo uitdagend zijn. “In de gemiddelde dierenwinkel vind je met een beetje geluk misschien wel een paar speeltjes waar je voer in kunt verstoppen, maar zeker niet veel. Wil je je vogel meer kunnen bieden, dan moet je je fantasie gebruiken en zelf een voerpuzzel maken, of op zoek gaan naar (web)winkels die dit type voerspeelgoed verkopen. Dat biedt veel mogelijkheden, om je papegaai op de juiste wijze te stimuleren. Wij hebben elf vormen van voerverrijking getest en de meeste bleken daadwerkelijk de voedselzoektijd te verlengen. Papegaaien die moeten denken, zoeken, peuteren en knagen voor hun voer deden met deze speeltjes twee tot tweeënhalve keer zo lang over het eten. Dat verschaft ze de broodnodige mentale en fysieke uitdaging. Bovendien stimuleren de speeltjes het natuurlijke gedrag van de vogel. Wat wil je als papegaai nog meer?” Nou, nóg langer werken voor voer. “Daarom ontwikkelen wij nu manieren om de voedselzoektijd nog meer te verlengen” eindigt Yvonne van Zeeland.

Promotie
Yvonne van Zeeland heeft een master in Veterinary Research en is dierenarts aan de faculteit Diergeneeskunde in Utrecht. Niet alleen is ze erkend gedragstherapeut voor papegaaien, sinds kort is ze ook Europees erkend specialist Vogelgeneeskunde. Daarvan zijn er slechts vijf in Nederland. Meer informatie Marieke Veldman, communicatie faculteit Diergeneeskunde, Universiteit Utrecht.

Vriendelijke Groet.
Ed en Thiely de Moor.
Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.
www.akala.nl







Vogel - Voeding www.birdfood.nl
Bird- Symposium www.birdsymposium.nl
PDD Research Fonds www.pddfonds.com

Foto en tekst @ Fam de Moor
Gebruikt u foto's, film en/of teksten : Vraag dan eerst toestemming.
Foto’s en tekst van andere worden met toestemming gebruikt in ons dagboek,
en in dagboek-archief opgeslagen voor hergebruik.

Onze dank hier voor