Veel vragen omtrent Dutch Bird food zijn binnengekomen. De vragen zijn naar de mensen reeds beantwoord. Maar volgende week worden deze vragen verwerkt in dagboek. Voor nu kan u alvast kijken op www.dutch.birdfood.nl. Deze mailing is ook naar de Akala nieuwsflits verzonden i.v.m. laatste info BirdSymposium en de fantastische bijlage van Peter Forsthövel die ik u allemaal wil laten zien en beleven. Dank je wel Peter.

Opmerking BirdSymposium.
Er zijn nog (enkele ) plaatsen vrij. De inschrijving datum is verlengd tot 5 Mei. Dus vandaag de laatste dag om aan te melden! Uiterlijke betaal datum is 5 Mei. Als het bedrag niet is gestort vervalt de reservering. En Vol = Vol. De workshop en rondleidingen zitten vol.

Daarna maken wij onze reserveringen in het park en staat de dag. Iedereen die heeft ingeschreven krijgt hier van bericht. We gaan er een leuke, leerzame, gezellige dag van maken. Voor mensen die me gemaild hebben te willen wachten tot de dag zelf ( i.v.m. weer en tijd en vervoer ) is de volgende oplossing bedacht. U betaald dan de normale entree van het park incl. parkeren € 21,- http://www.overloonzoo.nl
En bezoek lezingen worden dan apart in rekening gebracht deze kosten zijn € 15 (ook voor een halve dag). Zonder voucher/ stempel is er geen toegang zaal.

Team BirdSymposium Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Vandaag gaan we weer mee met Peter op Vakantie naar vogels kijken
Op onze tocht noordwaarts zijn we de Oranjerivier overgestoken en hebben nu Zuid-Afrika verlaten. We zijn in NAMIBIË, ook weer een boeiend land. In 1884 door het toenmalige grote Duitse Rijk onder Bismarck gekoloniseerd, want de Duitsers moesten na de andere Europese grootmachten ook nodig een kolonie hebben in het zwarte werelddeel. Dat heeft overigens maar enkele tientallen jaren geduurd, waarna het mandaatgebied werd van Zuid-Afrika. Pas in 1990 is het land onafhankelijk geworden, maar nog steeds wordt er in grote delen van het land Zuid-Afrikaans gesproken.


Het eerste spectaculaire natuurmonument in het zuiden van Namibië is Fish River Canyon, de op één na grootste canyon ter wereld, waar we een dag hebben rondgetrokken. Je hebt daar de neiging meer te focussen op dat woeste imposante landschap dan op de daar voorkomende dieren. Veel leven is er immers op het eerste gezicht ook niet te bespeuren. Maar dieren zijn zelf soms ook nieuwsgierig,


zoals deze South African Ground Squirrel temidden van vier Pale-winged Starlings. In het Zuid-Afrikaans heten deze laatsten Bleekvlerkspreeu. Het zijn neefjes van de Red-winged Starling of Rooivlerkspreeu, die we in Kaapstad al tegen waren gekomen.


Over woeste landschappen gesproken. Sossusvlei als onderdeel van het gigantische Namib Naukluft Park overtreft in dit opzicht werkelijk alles. Een woestijn met rode zandduinen van soms wel 300 meter hoog, een landschap dat je nergens anders ter wereld zult vinden. Er zijn een paar wegen door dit desolate landschap en je mag er maar zeer beperkt wandelen. Ook beklimming van de hoge duinen is slechts op enkele plaatsen toegestaan. Wij beklommen over de kam de beroemde “Dune 45”, die met zijn 115 meter nog lang niet het hoogste duin is van het gebied.


Tussen die duinen heb je soms valleitjes die ooit water hebben gehouden, zoals Dedvlei, waar nog de dode stammen van acacia’s de lucht in steken. Een fascinerend landschapsbeeld, alles dood, of toch niet soms?


In een van de boomskeletten vond ik zowaar een paartje Cape Sparrows, een mussensoort nauw verwant aan de wevers. Geen idee wat ze daar te zoeken hadden, want ik kwam kilometers ver in de omtrek geen vogel tegen.


En wat is dit nu weer? Ook dieren, jawel, maar dan voor de consumptie. Dit kregen we voorgeschoteld in een township van de kustplaats Swakopmund. De fijnste lekkernij voor de bewoners daar vormen die grote vette rupsen, waarvan er ons een wordt gepresenteerd.


Hier is-ie dan, de Mopane Rups. Niet iedereen van ons gezelschap moest er wat van hebben, maar zoals altijd laat ik mij niet gauw kennen. Ik heb er een paar van gegeten, maar om nou te zeggen LEKKER, nee, ik was er niet van onder de indruk. Verder naar het noorden kwamen we op weg naar een bijzondere archeologische vindplaats nog een uniek botanisch fenomeen tegen. Ik geloof niet dat ik jullie ooit op een plant heb getrakteerd, maar hier komt er een, en die is werkelijk uniek:


De Welwitschia Mirabilis, in feite een levend fossiel, kan maar liefst 1000 tot 2000 jaar oud worden. Het is bijna niet te geloven, maar het is allemaal degelijk wetenschappelijk onderzocht. In het Afrikaans heet hij de Tweeblaarkanniedood en hij komt slechts voor in een klein geïsoleerd gebiedje in de Namib-woestijn van Namibië en verder alleen nog in Angola, maar daar liggen teveel landmijnen om er naar op zoek te gaan. De Welwitschia stamt rechtstreeks uit het geologische tijdperk Jura, pakweg 200 miljoen jaar geleden. Met recht een levend fossiel dus, en nu we het toch over oeroude fenomenen hebben moet ik nog de archeologische vindplaats Twyfelfontein noemen in het Brandbergmassief,


met de schitterende prehistorische rotstekeningen, waarvan er tot dusverre meer dan 45.000 zijn ontdekt, een omweg meer dan waard!


Terug nu weer naar de levende natuur. Vlakbij aan de kust komen we opnieuw ogen tekort bij Cape Cross,


waar een van de grootste robbenkolonies van Zuidwest Afrika te vinden is. Het betreft hier de Cape Fur Seal of Zuid-Afrikaanse Zeebeer. Van verre zijn ze al te horen en te ruiken en dichtbij is de stank haast niet te harden, maar ik zou er met plezier een hele dag bij willen zitten.


Want zo boeiend is het om het spektakel van zo’n kolonie waar te nemen – ondanks de herrie en de stank - met in totaal wel 200.000 dieren, nu de jongen in februari worden geboren.


Waakzaamheid van moeder voor kind blijft echter wel geboden, want de Black-backed Jackal patrouilleert oplettend door de kolonie, links en rechts loerend naar zwakke, zieke en onoplettende exemplaren. De jakhals hoort ook bij, zullen we maar zeggen, maar ik bespaar jullie de foto’s van zijn maaltijden daar.


Nog één griezel dan, de Nile Monitor Lizard, een zeer forse varaan die een lengte van wel twee meter kan bereiken. Deze was bijna anderhalve meter van voor naar achter. Hij vreet werkelijk alles wat hem maar levend voor de bek komt en is met name berucht als rover van de eieren van krokodil en schildpad. Altijd weer een verrassing als zo’n groot reptiel je pad kruist. We moeten echter maar weer eens afsluiten met de vogels.


En om bij de rovers te blijven met deze Dark Chanting Goshawk, hier een vrouwtje, in het Afrikaans geheten Donkersingvalk. Het mannetje heeft namelijk in de broedtijd een melodieuze zang. Je ziet hem of haar bijna altijd hoog op de poten zittend in de top van een boom of hoge struik.


Maar ook op de grond is met vogels van alles te beleven, heel dichtbij zelfs, als je je maar niet verroert. Zoals met deze African Hoopoe, bijna hetzelfde als onze Europese Hop (die ik vorige week nog zag in Mostar op de Balkan). Voor mij is dat een soort uit het feestpakket van ijsvogel-bijeneter-scharrelaar-hop. Altijd weer een feest om een van die soorten in het vizier te krijgen.


Nog mooier is hij als hij zijn kuif opzet, en voor veel vogelaars zelfs nóg mooier als je hem in de vlucht ziet. Maar ik had hier het geluk, dat een Crimson-breasted Shrike – voor mij de mooiste Afrikaanse klauwier – hem gezelschap kwam houden bij het zoeken naar insecten. Ik kon mijn geluk weer eens niet op. Genoeg nu over Namibië. We vervolgen onze tocht straks naar Botswana, en daar wachten ons weer andere belevenissen.

© Met dank aan Peter Forsthövel


Wat is een vogelhouderslong?
Vogelhouderslong, ook wel duivenmelkerslong genoemd, is een allergische reactie die in de longen wordt opgewekt door contact met veerstof of ingedroogde ontlasting van vogels. Niet alleen duiven maar ook andere vogelsoorten die dit veerstof produceren, zoals (gras)parkieten, papegaaien en pluimvee, worden genoemd. De ziekte heeft niets te maken met de gezondheid van de vogels, maar ontstaat als gevolg van contact met de eiwitten die in dit veerstof of in ingedroogde ontlasting aanwezig zijn. Tijdens het inademen komen deze ingedroogde deeltjes in de luchtwegen van mensen terecht. Wanneer herhaaldelijk contact hiermee plaatsvindt, kan men vervolgens een overgevoeligheidsreactie tegen deze eiwitten ontwikkelen.

Bij welke mensen wordt vogelhouderslong aangetroffen?
Vogelhouderslong is een ziekte die voornamelijk bij mensen voorkomt die intensief contact hebben met vogels. Dit betreft bijvoorbeeld duivenhouders, maar ook dierenartsen en hun assistenten die veel met vogels werken, kunnen deze ziekte ontwikkelen.

Welke verschijnselen kunnen gezien worden bij vogelhouderslong?
De verschijnselen zijn het gevolg van een overgevoeligheidsreactie in het longweefsel en geven als zodanig aanleiding tot klachten als toenemende benauwdheid. De symptomen lijken vaak op die van astmapatiënten, waarbij kortademigheid en hoesten kunnen optreden. Er zijn verschillende stadia te onderscheiden, zoals een acute, subacute en chronische vorm. De chronische vorm leidt in veel gevallen tot onomkeerbare problemen als gevolg van vorming van bindweefsel of littekenweefsel in de longen.

Hoe kan vogelhouderslong voorkomen worden?
De belangrijkste maatregelen die genomen kunnen worden om vogelhouderslong te voorkomen, is het vermijden van het inademen van de hiervoor verantwoordelijke stofdeeltjes. Het gebruik van gezichtsmaskers of luchtreinigingsapparatuur met actieve filters zijn hierbij het meest effectief gebleken. Voor meer informatie: raadpleeg uw huisarts

Link: papegaaien terug gaan naar Oeganda http://www.parrots.org/pdfs/parrotnews/grey_parrots_uganda.pdf

Fijn weekend

Vriendelijke Groetjes 
Ed en Thiely de Moor

Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 
www.akala.nl 

www.PetZoo.nl

Vogel - Voeding www.birdfood.nl
Bird- Symposium www.birdsymposium.nl

PDD Research Fonds www.pddfonds.com

Foto en tekst @ Fam de Moor 
Gebruikt u foto's, film en/of teksten: Vraag dan eerst toestemming.

Foto’s en tekst van andere worden met toestemming gebruikt in ons dagboek, en in dagboek-archief opgeslagen voor hergebruik.

Onze dank hier voor