Week 16 - NOP en De kweker

N.O.P - En mensen die Akala nieuwsflits altijd ontvangen, u krijgt deze mail ook omdat ik daarmee het grootste bereik haal om het NOP bericht te verspreiden. En omdat ook onder u mensen mij de vraag gesteld hebben. Dus even een verzamel mail deze week. Deze week een gesprek gehad met Nieuwe eigenaar van het park en mensen die meer konden vertellen over N.O.P.
Feit is N.O.P is niet meer. Alle vergunningen zijn ingetrokken.

De curator doet zijn werk en dat kan nog even duren, maar staat los van toekomst van het park. Veel vogels van het park zijn weg omdat deze bv naar de rechtmatige eigenaar zijn gebracht of verkocht om kosten / schulden te betalen. De curator geeft aan dat er snel een bericht naar de donateur verstuurd gaat worden. Veel opvang vogels zijn nog steeds op het zelfde terrein en de nieuwe eigenaar is van alle vogels eigenaar geworden. Het “oude” is voorbij, komt ook niet meer terug.

En het nieuwe staat in de startblokken. Nieuwe eigenaar Richard Loomans, heeft het Park en de Vogels over genomen. Inventariseren en investeren is nu zijn taak om het park geheel opnieuw op te starten. Voor het nieuwe park worden de vergunningen opnieuw aangevraagd en dan zal met een paar weken het park weer open gaan.

Richard wil er een nieuw “puur” vogel park van maken. Dat kost tijd en energy. Opvang van vogels word in goede banen geleid en zal wederom functioneel worden. De vogels die er nog zijn worden goed verzorgt. Richard neemt de verzorging van de vogel zeer serieus. Donateurs zullen spoedig een uitleg krijgen hoe verder via een nieuwsbrief. Want Donateurs blijven belangrijk voor het park. Het aantal bezoekers ook. Of de gemeente daar in tegemoet komt is mij niet bekend. Maar men start met een nieuw team, een nieuwe website en veel enthousiasme en passie voor vogels.

Het welzijn van de vogels is een eerste vereiste. Ik ben benieuwd wanneer we het park weer kunnen bezoeken en weet nu dat ik me om de vogels geen zorgen behoef te maken. Hoop dat het voor onze lezers ook een geruststellend bericht is.

Nieuwsbrief nieuwe park en plannen: Het zal nog enkele weken in beslag nemen, maar u word geïnformeerd zodra het kan. Net als u wachten we op deze nieuwsbrief.

Ik dacht ik zal weer eens een stukje schrijven over Kwekers. Want ik vraag me wel eens af of mensen weten - beseffen wat een kweker is!
Van de week belde me iemand op die zei: “ Ik wil graag kweker worden heeft u enkele koppels voor me “. En kan u me helpen. We raakte aan de praat en in een half uurtje zijn we van de grijze roodstaart naar de edel papegaai en de Lori gegaan. Dus vertelde ik de jongen, want hij bleek best jong te zijn, eerst zijn huiswerk maar eens te maken. Dat ging hij doen want ook hij merkte dat het zo simpel niet was. Aan zijn vragen merkte ik dat hij wel veel gelezen had, maar niet na gedacht had over de toekomst. Zijn ouders hadden dan wel de ruimte, maar wat als je trouwt of op je zelf gaat wonen. Ander werk krijgt of zonder werk komt … Nu de vragen opgeschreven dacht ik toen ik neer gelegd had aan een oude mail. Daarin had ik wel eens vertelt wat kweken betekend en stuurde hem deze toe. Ik kreeg een dag erop een mail terug dat hij blij was met de mail en dat hij er beter over na gaat denken. En als hij wil beginnen klein begint. Ik dacht erna misschien dat ik die mail ook eens in ons dagboek moet zetten. En dus bij deze. Hoe zijn we eigenlijk kweker geworden, wat moet je er voor doen en laten en is het altijd even leuk. Het leven is niet zwart – wit. Dat is kweken ook niet, er zijn zo veel verschillen. Iedereen doet het anders en doe je het voor je gevoel goed dan beleef je er plezier aan dan ben je op de goede weg. Als we het over zwart- wit hebben zegt men vaak er is een gulde middenweg en dat noemen we grijs. Nu als ik het over onze kweek heb gebruik ik de kleur Geel van de zon… Dat staat voor warmte, liefde, kracht, passie, licht en overleven. De zon in de mens. Wat is een leven zonder zon. Zo probeer ik een beetje ons kweker leven uit te leggen:

Kwekers
Allereerst is het een mens die van dieren houd. Anders kan hij/zij dit niet doen. De passie moet er zijn. Een kweker kan geen hele zaterdag of zondag de volière schoonmaken, ontsmetten en alles zo zuiver mogelijk en hygiënisch houden als hij zijn vrije uren en dagen niet wil opofferen voor zijn hobby. Daarnaast moet een kweker dagelijks een uur voeren, soms 2 x per dag. En tijd steken in het opserveren van zijn vogels of alles goed is en gaat.

Gezond
Weet u wat een kweker moet doen om een gezond bestand te hebben en te houden. Weet u dat de kosten erg hoog zijn voor het bouwen en verbouwen van een volière (s). Voor het isoleren, om geen last te hebben van de buren. Het sjouwen van de grote takken voor evt. zitstokken en schommels te maken voor de vogels. Plaatsen te zoeken voor verstoppen van voer om maar genoeg beweging te kunnen geven aan onze dieren. Daarnaast als ik voor ons spreek dat we per week gemiddeld 50 kilo zand nodig hebben die er in en er uit gehaald moet worden.
Dat we twee maal per jaar de buiten lagen met zand vernieuwen, dat zijn vele kilo’s in en uitsjouwen.

Dat we per jaar duizenden euro’s uitgeven aan vers en gezonde zaden uit Frankrijk. Dat we een eigen gezonde menging gevonden hebben om zo goed mogelijk per soort te voeren. Dan hebben we tegenwoordig pellets. En moet men op de hoogte blijven wat wel en niet kan i.v.m. voeding. Want iedere soort heeft een eigen voeding En ook is van belang dat je weet welke vogel wat mag hebben Geen soort is het zelfde. Dat er ook fruit, groentes, noten, pellets, kiemzaden, ei voeren en palmnoten, vijgen, dadels en vele verse natuur producten gegeven worden, die ook geplukt moeten worden.

Dat is een keuze die het alleen maar leuker maakt. Samen door de bossen en streken wandellen om van alles te zoeken als muur en zonnebloemen en rozenbottels. Dat als het nodig is medicijnen gekocht worden of dierenarts bezoekjes ter controle gedaan worden. Dat hier een groot bedrag en tijd in gaat zitten. Dat wanneer je een zuiver bestand wil je moet zorgen dat je minimaal de vogel getest hebt op dodelijke ziektes. Dat als je kuikens hebt, deze ook laat onderzoeken en testen. Ontwormt en bacterieel controle uit voert bij vogels en kuikens. En dit zijn voorbeelden uit een rij die veel en veel langer is. Maar ik schets hier alleen een beeld voor u.

Dat een kweker lid is van verenigingen en dat ze samen alles doen om zoveel mogelijk te weten, te leren, en over te brengen aan de jeugd en de toekomst. Dat deze verenigingen samen zich inzetten en giften geven aan vele goede vogel doelen. Dat de kweker zorgt dat bedreigde soorten weer in de natuur vliegen en daar kosteloos aan mee werken. Ik denk dan aan de EEP programma’s, aan de WPT en PDD om maar wat te noemen. Zo kunnen we er samen voor zorgen dat we slagen in het verder bestaan van de papegaaien. Wij proberen dagen te organiseren zodat men stil staat bij de kweek en alles wat er aan vast zit. Of dagen voor uw huiskamer vogels zodat u kan leren en vragen en de vogels er beter van worden. Op deze dagen komen kwekers ook om optimaal op de hoogte te blijven van de laatste nieuwtjes omtrent alles wat met vogel te maken heeft! Ook dat is kweken!

En dat de kweker uw eerste stap is om aan een gezond kuiken te komen. Dat men kan kopen vanuit de eigen kweek. Eigen kweek is niet een pop en een man samen zetten en wachten op een ei of kuiken. Kweken is specialistisch bezig zijn met de dieren en boven al houden van en offers brengen.

Vakantie!
Vergeet het maar, of er moet een 100% goede opvang zijn, want voor minder doet de kweker dit niet. Alles moet veilig verantwoord en verzorgd achter gelaten worden. Vaak gaan dan de kweker en partner apart op vakantie of niet. In ons geval gaat Ed nooit op vakantie NOOIT. In mijn 26 jaar huwelijk zijn we een keer samen gegaan. Zeer lang was het zo dat we met de kinderen naar camping gingen. Liefst om de hoek. Ed ging dan nog iedere dag naar huis, voor de vogels of kuikentjes. Die hadden dagelijks vers water en ei voer nodig. Vakantie ik ga altijd altijd alleen. En Ed blijft thuis of moet ik zeggen bij de vogels!

Kwekers verdienen meer respect. Kwekers zijn mensen die leven voor hun hobby en het geld dat ze er mee verdienen weer kunnen investeren in deze hobby. Een hobby kost geld.

Maar is een verrijking in je leven. Je leeft om leven voort te brengen wat is er mooier dan dat. Wat is het genieten als je de ara's ziet vliegen en de kaketoes de boomstronken ziet vernielen om er een nest van te maken. De amazones hoort baltsen en kieren. Hun veren wijd uitspreidend om hun kleuren te laten zien aan hun partner. Je ziet de edelpapegaaien hun klim capriolen maken om een stukje fruit te pakken wat verstopt zit in speelgoed door de volière om ze beweging te geven. Een edel is niet een vlieger die uren vliegt, als een rosé, dus zorg je voor andere manieren om te bewegen. De grijze roodstaarten trakteren je op een hallo als je binnen komt en ze proberen je te verleiden zodat je ze een noot gaat geven. De Ara’s laten hun prachtige kleuren zien en spreiden hun vleugels uit en dan kijk je naar een bijna 2 meter brede kleurenwaaier waar je alleen maar van kan genieten. Je weet dan ze vinden dit fijn en dat geeft je alle voldoening die je nodig hebt.

MAAR...
Het is niet altijd rozengeur en maneschijn. Er gaan vogels dood. Of ze worden ziek. Ze worden oud en sterven. Ze vinden op minder leuke manieren hun einde. Dat is soms een menselijke fout, of een voeding fout of een natuur fout. Dat kan, en dat maak je mee als kweker. Daar kan je niet omheen. Een gezond bestand hebben en houden is een gevecht met de natuur voor altijd. Steeds opnieuw komt er wel weer een ziekte of virus om de hoek kijken en steeds opnieuw moet je mee om je bestand schoon te houden steeds op nieuw kost het een vermogen. Geestelijk is dat wel eens zwaar. Lichamelijk ook want het vraagt zeer veel van de kweker om er altijd 100% te zijn. Met dieren kan het niet voor minder. Je moet er altijd voor en optimaal voor ze zijn.

De passie is dat je vogels zelf een kuiken groot brengen. Te zien hoe ze groeien bij de ouders en uitvliegen. Dat is het mooiste, dat is toekomst. Of het kuiken voor in een kweek of voor in de huiskamer is maakt wel een verschil. Ook dat is een keuze van de kweker. Het kuiken een fantastisch leven te geven aan mensen die stralen als ze een kuiken komen ophalen is een gevoel wat je alleen als kweker voelt. Of hoe we trots een vogel mee geven voor de kweek. Mee geven aan een nieuwe kweker die met net zoveel passie de hobby start. Een kweker neemt zijn taak pas serieus als deze de kopers voorziet met goede informatie. Door de jaren is dit alleen maar verbeterd bij de kwekers. De toekomst is dat we onze verantwoording nemen, te verzekeren dat er gezonde mooie ras zuivere vogels gekweekt worden.

Dat is kweken. Dat is de passie. Zonder een goede kwaliteit kweek en de passie zijn er geen gezonde kuikens. Dus een kweker weet wel beter en denkt met u mee aan een betere toekomst van onze papagaaien.

Toekomst
Als kweker denk je soms ook verder. Stel als er wat gebeurd? Onze kinderen hebben die passie (nog niet) om verder te gaan. Wat niet is kan komen. Maar we denken er wel eens over na. Dus als we ouder worden en minder goed de verzorging kunnen doen moeten we denken aan een jonger iemand die het voor ons overneemt. Dit bespreek je vaak in je eigen club (vereniging). Er is altijd wel een jonge kweker die moet beginnen en die onze hobby over neemt. Onze oude vogels zullen we overleven maar onze jongen vogels niet. Op tijd stoppen en afbouwen is dan een eerste stap. Zo worden de vogels samen met ons ouder. Dan ga je kijken naar goede kwekers in spe.

Voordeel is dat wij samen de passie voor de dieren / vogels hebben en als we niet samen tegelijk gaan (daar ga ik vanuit) een keuze kunnen maken. Omdat men wellicht niet zonder elkaar deze hobby verder kan voortzetten. Als er wat gebeurt is er wel altijd een van ons over, om die taak op zich te nemen. Want ook dat moet men bespreken als kweker. Gaan we samen, weten de kinderen onze wensen.
Ik denk dat dit bij iedere kweker hetzelfde is: Zoek een goede kweker en zorg dat de vogels goed geplaatst worden. De toekomst van onze dieren leg ik liever bij een liefhebber die er net als wij zoveel plezier aan kan beleven. Worden we echt oud dan zoeken we zelf naar de juiste plaats en nemen bewust afscheid van onze dieren.

Voorlopig kunnen we er samen van genieten en delen we onze verhalen met U. Maar soms word de kweker zwaar onderschat en daarom dacht ik laat ik eens vertellen wat het is kweker te zijn. En wat hier dan staat is een kleine opsomming, lang niet alles. Maar geeft wel een beetje een beeld weer van hoe het ongeveer is.

Schreeuwen
Ja, helaas kunnen de vogels ook tonen uitstoten die minder prettig in het gehoor liggen. Oorzaken kunnen zijn: honger, aandacht, verwennerij, drukte, geluid, pijn en gevaar. Aandacht en knuffelen is belangrijk voor uw papegaai dit geeft vertrouwen en schept een band zodat u van elkaar kunt genieten. Maar overdaad schaad. Uw papegaai zal steeds meer aandacht vragen. Dus wen u zelf aan nooit meteen als u thuis komt direct naar de vogel te lopen en hem los te laten. Ze weten dit zo en zullen als u eens niet de tijd heeft gaan schreeuwen.

Schreeuwen doen alle papegaaien. De een wat meer dan de ander. U kunt bij thuiskomst even hallo zeggen, de vogel even negeren en vervolgens uit zijn kooi laten. Of u eet eerst even als u van uw werk komt. Daarna is er tijd voor de vogel. Wanneer hij toch zou gaan schreeuwen, reageer dan niet. Ook negatieve aandacht is namelijk aandacht in de ogen van de papegaai. Dus negeren, dan zult u merken dat de vogel altijd oplettend is en zich zelf gaat vermaken tot u de tijd heeft voor hem! Zo zal hij veel rustiger blijven. Schreeuwen is vaak te verhelpen door bijvoorbeeld eten te geven als het echt om honger gaat (vergeten of lege voerbak). Negeren als hij blijft schreeuwen, en de plantenspuit kan ook wel eens de oplossing zijn hem even af te leiden. Zelf gebruiken we die alleen in nood omdat het een minder leuke manier van spelen met water kan beïnvloeden.

Toch in nood adviseren we die wel en dan zeggen we tegen de mensen dat je van af een afstand bij schreeuwen een harde koude straal moet spuiten maar zodat de vogel niet ziet of weet waar en van wie de straal komt. Bij iedere schreeuw komt een krachtige straal en de vogel zal snel begrijpen dat de schreeuw betekent: koude harde straal / niet meer schreeuwen. Dat vereist wel consequentie en uithoudingsvermogen, maar in de meeste gevallen werkt dit na een paar dagen en de vogel schreeuwt niet meer. Niet iedereen wil dit doen. Tegenwoordig overheerst de “lieve” manier / positieve bekrachtiging. Dus een zachte manier met heel veel geduld en liefde…. Maar goed soms ben je die fase voorbij… En ben je ten einde raad en als dat de keuze komt van ik doe de vogel weg! Dan moet je soms wel eens naar de oude techniek kijken. Want die had wel resultaat als men deze goed toepast! We geven deze techniek daarom wel even aan. Puur omdat het werkt.

Maar bv. afleiding werkt positief, de vogel vergeet waarvoor hij schreeuwde. Blijf vooral altijd kalm en rustig en praat zacht tegen de vogel. Ga zeker zelf niet schreeuwen. Ga pas weer naar de vogel toe als hij stil is. Beloon hem daarvoor door even te spelen, te knuffelen of een oefening te doen. Ze vinden het ook leuk als je heftig reageert en daardoor zien ze het als een spel en dan schreeuwen ze nog meer Ze reageren op "drama" probeer dit te voorkomen.
Schreeuwen hoort bij hun natuurlijk gedrag en twee keer per dag moeten ze ook kunnen schreeuwen. Even zich uitleven en laten horen dat ze lekker in hun vel zitten. Schreeuwen is een spel om aandacht, vragen om contact, erbij willen horen en om te waarschuwen voor gevaren en te laten weten ik heb honger. Blijf altijd rustig en benader hem met rust en zachte stem en zoek oplossingen. Geen boos gedrag zal helpen maar consequent reageren op de juiste manier. Zodra je schreeuwen combineert aan minder leuke dingen (straal water), zullen ze minder schreeuwen. Vaak plaatsen mensen hun vogel even in een andere kamer, maken een speelkamer of vragen aan familie de vogel even op te nemen. Logeren dus en dat werkt vaak wel. Beide partijen hebben dan rust en kunnen nadenken. En dan kan je “opnieuw” beginnen. Weet wel dat je dan even moet bestuderen hoe je het probleem op gaat lossen!

Herken het gedrag van de papegaai en u heeft vaak het probleem zo opgelost.
Tips

Is de kooi groot genoeg
Staat de kooi op de juiste plaats (licht -tocht- geluiden van buitenaf )
Kan hij zich vermaken in de kooi is er speelgoed en is er voer en water aanwezig wilgentakken
Heeft de papegaai voldoende rust en slaap op de dag-nacht
Is hij vaak alleen is er muziek in huis al u weg gaat
Kan hij vliegen kan hij uit de kooi spelen op een speelboom
Vraag hij aandacht of heeft hij honger

Kijk of u aan de situatie wat kan veranderen waardoor de papegaai stopt met schreeuwen. Dan is rust erg belangrijk en 12 uur rust (slapen) is een must. Papegaaien schreeuwen, maar niet de hele dag! Ze zijn bezig met spelen hout versnipperen en poetsen en eten. Vertel je buren links en rechts dat je papegaaien hebt! Ga je verhaal doen en dat je er alles aan wil doen meer kan je niet doen! Negeren kan en lukt altijd. Wel moet je alleen zelf niet gefixeerd zijn op geluiden want dat maakt alles erger. Ze lezen je lichaamstaal en jouw stres is hun stres en zet aan tot schreeuwen Dus doe wat je kan en leg je er bij neer. De rust in jouw zal in je vogel wederkeren.

Schreeuwen: Tips

Zorg dat je erop tijd bij bent.
Papegaaien willen je graag uitproberen
Als ze schreeuwen / niet reageren ( dit doe je helaas bijna altijd automatich )
Als ze dan stil zijn- dan ga je naar hem /haar toe en beloon je haar door goed zo te zeggen en geef een knuffel of wat dan ook.
Als je weet dat hij of zij gaat krijsen als je weg loopt, geef hem of haar dan eerst iets, denk daarbij aan wat lekkers of een speeltje dat ze afgeleid zijn en ga dan pas weg
Let op je eigen houding, papegaaien zien of jij je "ergert" of niet, dat is ook een vorm van aandacht. Dit kan zowel positief als negatief zijn.

Stel hij schreeuwt als je de kamer uit loopt: Als je weg bent kan hij of zij je dan nog zien? Gooi vanuit die ruimte een knuffel/ speeltje voor de kooi, dan heb je kans dat ze daar ff haar/hem aandacht op vestigt . Denk bij jezelf: Hoeveel aandacht geef ik aan hem of haar ? Krijgt de vogel genoeg rust en slaap kan hij/zij de energie kwijt?
Dit zijn allemaal kleine essentiële dingen. Dit zijn alleen maar tips hoe je evt. het gedrag van hem of haar kan doorbreken Misschien heb je er wat aan. Ik hoor vaker dat een papegaai schreeuwt-krijst of meer geluid maakt. Dat is een ramp. In begin gaan mensen er op in, en ja dat vinden ze leuk, dus nog meer schreeuwen. Dan kan je maar een ding doen en dat is negeren, niet kijken / niet op het geschreeuw letten. Dat is moeilijk, maar met 2 a 3 dagen soms een week heb je wel gewonnen. Het schreeuwen is dan vaak afgelopen. Ga er heel consequent mee om. Het klinkt misschien raar maar oordopjes werken, ze zorgen ervoor dat u niet reageert (negeren) en weglopen van de herrie werkt ook. Vaak is het ook zo dat afleiding het beste werkt en zodra ze dan niet schreeuwen beloon het goede gedrag en dan stopt het slechte (schreeuwen) gedrag.
The real story ! © K Donk

Charlie onze grijze roodstaat papegaai schreeuwt niet. Kan me niet herinneren hem dat ooit te hebben horen doen.

Kaela (bonte boer) schreeuwt altijd, maar op een “aparte” manier. Kaela kan uren achter elkaar om de zoveel seconden (langere en kortere tijden er tussen) een kwaak geven. En als we de kamer binnen komen geeft ze meestal ook een serie schreeuwen.

Zit ze goed in haar vel, dan horen we haar minder. Zit ze slecht in haar vel, dan gaat ze maar door. Ik weet nog dat ik, toen we naar Akkrum verhuisden, het verschrikkelijk was. Tjerk was terug naar het oude huis om dat op te leveren en ik zat alleen in een kaal huis en een continu schreeuwende Kaela. Ik werd gek, dat was niet te hebben, heb zitten janken van ellende. Toen er eenmaal meubels stonden en gordijnen hingen ging het al beter en langzaamaan ging ze ook weer minder schreeuwen tot “normaal”.

We hebben om die reden wel heel specifiek gezocht naar en huis met een geschikte papegaaienkamer. Idee was boven, maar wat we nu hebben is nog veel idealer natuurlijk, met de buiten volière aan de vogelkamer gebouwd. Als ze nu teveel uit haar stekker gaan, kunnen er 2 deuren dicht en horen we het niet meer zo. En dan is het een kwestie van wachten tot het over is. Ik moet er eerlijk niet meer aan denken Kaela weer in de woonkamer te hebben. Het probleem is niet dat ze nou zo bijzonder hard schreeuwt (als papegaaienkenner gezien), maar ze houdt het zo lang vol. Langer dan dat wij er tegen kunnen.

Het is overigens niet zo dat ze dat altijd doet hoor. Ze reageert op veranderingen. En heb je haar in de woonkamer, dan zijn die er veel. Elke keer als je weggaat, thuiskomt, ergens anders gaat zitten enz, begint ze weer. Sinds ze apart zitten hebben ze meer rust, al komen we meerdere keren per dag in die kamer, want de prullenbak staat er. Maar dat geeft meestal een korte reactie, omdat we dan ook weer weggaan uit de kamer, dan is de prikkel weg. Dus zijn we heel tevreden hoe het zo gaat.Groetjes Karin © Tekst en Foto K Donk.

Opmerkingen: Via de kromsnavellijst krijgen we vaak opmerkingen op vragen
Hierbij enkele van deze opmerkingen. http://pets.groups.yahoo.com/group/Kromsnavel-vrienden/

“Als mijn man het nieuws wil kijken om 18.00u en we hebben nog niet gegeten, dan worden de vogels ook erg druk. Mijn man hoort het nieuws niet goed, dus zet hij de tv harder. Resultaat……vogels nog harder!!! Kijken wie er wint ‘

“Als hier bezoek komt en is iets drukker is ,zijn de 3 vogels stil, maar Aratinga R krijst er boven uit dat je je eigen woord niet meer kan verstaan. Dan doe ik niets, Negeer het .Maar even praten zit dan niet meer in en als ik wil telefoneren het zelfde, dan ga ik meestal in de slaapkamer zitten . Had ik 10 jaar geleden geweten dat Aratinga's zulke krijsers zijn had ik hem nooit gekocht. Maar hij is ook schattig en hij hoort erbij “!

“Jade en Elfie (edel papegaaien) schreeuwen niet ook niet als het druk in huis is zitten ze gewoon lekker rustig rond te kijken. Ook Luna (witkuifkaketoe) schreeuwt niet echt. Ze is wel heel erg druk als wij visite hebben of als er kinderen in huis zijn dan is ze heeeeeeeeeeeeel aanwezig en ontzettend druk”

Mijn edelpop is erg gevoelig voor mijn stemmingen. In periodes waar ik hoofdpijn heb of verdrietig of gestrest ben, zoek ik troost bij mijn vogels. Zij reageren op mijn humeur en mijn edelpop gaat dan dus erg schreeuwen. Dit werkt averechts wat frustraties en meer oplevert. Nu probeer ik mijn vogels dus meer met rust te laten wanneer ik niet lekker in mijn vel zit. Hierdoor zijn ze rustiger en dat werkt dan wel voor mij! groetjes Dominique

Dank je wel voor het meedenken!!

Kragen voor kromsnavels, ter bescherming tegen het veren plukken
Een onderwerp dat vaker ter spraken komt is “veren plukken” en hoe men een kromsnavel kan beletten om dit te blijven doen. Ook op de papegaaien-dag op 18 november 2012 in de Avonturia in Den Haag kwam dit onderwerp weer ter sprake. Vogelarts Marian Mensink liet toen een afbeelding zien van een kraag gemaakt van een frisdrankblikje met heel veel pleister-tape erom heen. Zo’n kraag is dan wel effectief, maar echt niet comfortabel, dus leuk voor de papegaai zelf is het niet. Er bestaan twee alternatieve interessante producten, nl. de handgemaakte stoffen kragen van Patti Lemaire en de “Sock Buddy” van Suzanne Cochran, eigenaresse van “Avalon Aviary” in Loveland, Colorado. Dit zijn twee van de meest comfortabele kragen beschikbaar voor je papegaai.

Hier is de Facebook-site van een Patricia (Patti) Lemaire uit Oregon, USA. Zij heeft zelf hele leuke effectieve kragen voor verenplukkende kromsnavels ontworpen en maakt ze ook zelf: https://www.facebook.com/pages/Picky-Parrot-Products/279847898716445

Patti Lemaire heeft al meer dan 38 jaar ervaring met het omgaan met gedrags- en medische problemen bij papegaaien. De laatste jaren heeft Patti gewijd aan het perfectioneren van haar kragen bij papegaaien te optimaliseren. Deze kragen zijn speciaal door haar ontworpen om te helpen bij het probleem van veren plukken. Ze worden aanbevolen voor dagelijks gebruik bij plukken, als hulp bij het genezingsproces. Deze kragen kunnen gemakkelijk aangepast worden aan uw papegaai. De nekopening kan groter worden gesneden en de lengte kan worden verkort door langs de omcirkelde stiksels te snijden. De cirkelvormige kraag kan worden afgewisseld met de zachte Poncho kraag. De cirkelvormige kraag is stevig en zeer effectief in het begin, ook bij de agressieve verenplukkers, zodat wonden weer kunnen genezen en nieuwe veren kunnen gaan groeien.

De Poncho-kraag wordt gebruikt nadat nieuwe veren zijn gevormd en wonden zijn geheeld. Afhankelijk van uw papegaai kunt u omschakelen tussen de twee kragen, in het begin of tijdens het genezing proces. Het vlies/velcro kan gedragen worden onder de kraag, als de papegaai daar onder de vleugels heeft geplukt. De hals kan gedragen worden boven de kraag. Als extra bescherming voor de hals kan men de Poncho gebruiken. Het zijn kragen van stof / vilt die Patti Lemair in héél veel uitvoeringen maakt. De kragen worden door haar Patti Lemair zelf op de hand gemaakt en aan de individuele maten/wensen/kleuren van de kromsnavel aangepast! Patti Lemaire maakt dus alle kragen zelf!

Even alle voordelen van Patti Lemaire’s kragen op een rijtje:

Ten eerste zijn Patti’s kragen effectief.
Ten tweede zijn Patti’s kragen comfortabel, flexibel en zacht.
Ten derde zijn Patti’s kragen ook leuk voor de kromsnavel zelf, want die kan i.p.v. aan zijn veren, aan de franjes en strookjes van de kraag plukken en ermee spelen.
Ten vierde blijft bij Patti’s kragen de luchtdoorvoer in tact en kunnen veren gewoon blijven groeien en wonden genezen.
Ten vijfde zijn Patti’s kragen ook erg decoratief en leuk om te zien.
Ten zesde kunnen Patti’s kragen worden gewassen in de wasmachine en gedroogd in de wasdroger.

De ervaringen van gebruikers van deze kragen zijn héél positief. Dat blijkt uit de diverse binnengekomen reacties.
Deze kragen kunnen worden besteld bij Patricia Lemaire in Oregon. Zij heeft inmiddels haar éénvrouws-bedrijfje ”Picky Parrot Products” opgericht.

VERGEET NIET OM ALTIJD DESKUNDIG MEDISCH ADVIES IN TE WINNEN OM EVENTUELE GEZONDHEIDSPROBLEMEN UIT TE SLUITEN. GEZONDHEIDSPROBLEMEN DIE MOGELIJK DE OORZAAK KUNNEN ZIJN VAN HET PLUKKEN VAN UW PAPEGAAIEN.

En dan is er dus ook nog de “Sock Buddy” bedacht door Suzanne Cochran, eigenaresse van “Avalon Aviary” in Loveland, Colorado. Zie deze site: http://www.thesockbuddy.com/
Je kan een “Sock Buddy” pakket bij haar bestellen met daarin 2 op maat gemaakte “Sock Buddy’s” + een instructie hoe je voortaan zelf van gewone nieuwe strech-sokken een Sock Buddy voor je eigen kromsnavel kan gaan maken. Dit is het e-mail-adres van Suzanne Cochran: Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken.

Patti Lemaire

Het verhaal van de kraag van Jeannie - " Papegaaien kragen"
door Patti Lemaire

Laat me mezelf voorstellen en Jeannie, ons prachtige wonder girl. Ik ben Patti Lemaire, en mijn liefde voor papegaaien raakte me als een orkaan 40 jaar geleden. Deze storm die overwon mijn leven te veranderen in vele opzichten. Dit verhaal gaat om Jeannie en niet mij.

Ik hou van de grijze roodstaarten en toen ik in Collorado leefde zag ik een advertentie staan met kuikens. Mijn paar was niet actief. Ik wist hoe de vogels te voeren en had alles in huis die nodig was om Jeannie en haar zus Sweetie Pie te kopen. Na de verzorging kon ik ze niet laten ze gaan... Ik hield van hen als mijn eigen Birdie kinderen. Op een dag werd Jeannie verliefd op Rocky "Rocky Roonie" (een heel dapper jonge man). Ik zorgde dat in huis alles zo was ingesteld dat ze samen konden spelen. En op een dag keek ik in het nest blok wat er bij stond en opeens ontdekte ik een groot kuiken. Dat was meteen een les, om meteen het blok weg te halen. Wie had gedacht dat dit zou gebeuren.

Een paar jaar later... Ik was aan het voederen en de reguliere kooi aan het opschonen en ik merkte dat Jeannie een open wond had op haar borst. Ik had geen idee hoe dit gebeurd was. Er was geen bloed.. alleen een open wond de grootte van een grote munt. Dit was het begin van "De geboorte van Papegaaien kragen". Open wonden zijn moeilijk om te behandelen en dit was een echte uitdaging omdat bij ronde wonden de huis niet kan samen trekken. Ik moest voorkomen dat ze aan haar wond ging plukken.

We hebben geprobeerd gewassen kleren ,maar ze ging daar aan bijten en dat zou gevaarlijk kunnen zijn. Ik probeerde verschillende materialen, maar ze waren ook onveilig. Ik heb veel verschillende kragen en materialen geprobeerd Ik werkte met veel stoffen en materialen om de kraag comfortabel te maken, flexibel, zacht en zo veilig mogelijk. De plastic kraag werkte niet omdat het zou kunnen smelten als men hem droogt in de droger .Ik wilde de kraag zo gemakkelijk mogelijk maken voor elke klant en op de juiste lengte verstelbaar en dat het niet ging rafelen. De kraag moest schoon worden door het wassen in de wasmachine en drogen in de droger.

Luchtstroom is zeer belangrijk bij een open wond of veren die moeten groeien. Ik moest er zeker van zijn dit niet te beperken, niets strak tegen het lichaam. Aan het materiaal mag niet worden gekauwd. Ik heb geprobeerd om mezelf te verplaatsen in de papegaaien. Jeannie was mijn kleine test vogel ,ze zou de kragen dragen en ze klaagde nooit. Als er een correctie nodig was vond ze dat niet erg. Dit was een voortdurende inspanning van haar kant voor meer dan zeven jaar We zijn een team en werken als een team aan een doel om hopelijk in de toekomst de vogels (papegaaien) te helpen aan een kraag.

Jeannie had een ander probleem waarvoor een kraag - haarstuit klier beïnvloede. Dus weer op zoek naar een betere kraag. En deze keer leek het, we de kraag hadden voor iedereen. De behandeling duurde enkele maanden, en toen we zo ver waren de kraag af te doen gebeurde er iets vreselijks. Ik werd wakker de bewuste dag dat we de kraag zouden verwijderen. Ik vond haar dood. Haar reis was voltooid. En we namen afscheid. Ze heeft wel iets achtergelaten, iets prachtigs voor de Papegaaien wereld. Want door haar bijdragen hebben we uiteindelijk de juiste kraag kunnen maken. Als uw papegaai een kraag nodig heeft kunnen we lieve Jeannie bedanken voor haar bijdrage. Ze was de Schepper... Ik was gewoon de boodschapper. Via necropsie vonden ze dat ze kanker had... Helaas.

Forever Love, licht en dankbaarheid, mijn lieve Jeannie. Rest In Peace, My Angel. In Loving Memory van Jeannie - 1997 - 2010
Ik mis je. MaMa Patti

Jeannie met haar eerste kraag.

(1e foto) Jeannie showt een kraag met franje om mee te spelen. (2e foto) Een speelgoed-model met een poncho.

(1e foto) De basis-kraag. (2e foto) De uiteindelijke kraag met franje om op te kauwen en mee te spelen (i.p.v. veren te plukken!).